ရခုိုင္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ ပဋိပကၡႏွင့္ အျဖစ္မွန္ကို အမွန္တကယ္ သိလိုလွ်င္ ကိုယ္တိုင္းသြားေရာက္ ၾကည္႔ၾကပါ

ယခုတေလာ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ ပဋိပကၡႏွင့္ပတ္သတ္၍ အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီး၊ သတင္းဌာနအသီးသီးတို႔က သူဖက္ ကိုယ့္ဖက္ လိုရာဆြဲ၍ ေျပာဆိုေရးသား ေဖာ္ျပေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္းၾကား၌ စစ္ပြဲျဖစ္ပြားလွ်င္ တဖက္၏ ဆံုးရႈံးပ်က္စီးမႈကို ခ်ဲ႕ကား၍ ေျပာဆိုၾကေသာ္လည္း၊ လူမ်ဳိးႏွစ္စုအၾကား သို႔မဟုတ္ အဖြဲ႔အစည္းႏွစ္ခုအၾကား ပဋိပကၡျဖစ္ပြားလွ်င္မူ ကိုယ့္ဖက္မွ ဆံုးရႈံးမႈကိုသာ အေလးထားေျပာဆိုေလ့ရွိၾကသည္။ ဤသည္မွာ ပတ္၀န္းက်င္၏ သနားၾကင္နာမႈကို အေျချပဳေသာ ေထာက္ခံမႈရယူလိုျခင္းႏွင့္ တဖက္သားကို မုန္းတီးေစလို၍ ျဖစ္သည္။

ဤသည္မွာ လူ႔သဘာ၀ပင္ ျဖစ္သည္။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ေနာက္ဆံုး၌ အမွန္တရား ေပၚလာစၿမဲပင္။
ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားခ့ဲသမွ်ႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ျပည္တြင္းျပည္ပ မီဒီယာအခ်ဳိ႕က မီး ပိုေတာက္ေလာင္လာေအာင္ ေရးသားေဖာ္ျပခ့ဲ သက့ဲသို႔ အခ်ဳိ႕မီဒီယာမ်ားကလည္း သမာသမတ္က်က် ေရးသားေဖာ္ျပ ခ့ဲၾကသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ အခ်ဳိ႕မီဒီယာမ်ားက သတင္းမွန္ရယူရန္ ခက္ခဲ၍ မေဖာ္ျပႏိုင္ၾကသလို၊ အခ်ဳိ႕မီဒီယာမ်ားက ထိုအခ်က္ကို အခြင့္အေကာင္းယူ၍ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး၊ ပဋိပကၡႀကီးထြားလာေအာင္၊ တမင္ဖန္တီးခ့ဲသည္။ မည္သို႔ပင္ ေျပာဆိုေရးသားေနသည္ျဖစ္ေစ၊ အက်ဳိးအေၾကာင္းဆီေလွ်ာ္စြာ ယုတိၱ၊ ယုတၱာရွိရွိ ေရးသားဖို႔ လိုသည္။

မီဒီယာတခ်ဳိ႕၏ ဘက္လိုက္ေရးသားမႈေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ားစုျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မြတ္စလင္မုန္းတီးေရး စိတ္ဓါတ္မ်ား ေပၚေပါက္ေစခ့ဲသည္။ ဘက္ဆြဲျခင္းသည္ မိမိတစ္ဦးျခင္း၏ လြတ္လပ္ေသာ ေရြးခ်ယ္မႈ တစ္ရပ္သာျဖစ္၍ အျပစ္တင္စရာမရွိ။ သို႔ရာတြင္ သတင္းမီဒီယာမ်ားအေန
ျဖင့္ ထိုသို႔ဘက္ဆြဲ ေရးသားျခင္းကို မီဒီယာက်င့္၀တ္အရ ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ လံုး၀ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ေသာ ျပစ္မႈႀကီးတစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ျမန္မာျပည္တြင္းမီဒီယာႏွွင့္ ႏိုင္ငံျခားအေျခစိုက္ ျမန္မာ့မီဒီယာ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ကမၻာ႔အလည္မွာ မီဒီယာက်င့္၀တ္အရ ရင့္က်က္မႈ အားနည္းသည္ကို ေဖာ္ျပေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

သတင္း မီဒီယာလုပ္ငန္းသည္ လက္လႊတ္စပယ္လုပ္၍ ရေသာ လုပ္ငန္းတစ္ခုမဟုတ္ေပ။ သတင္း “ထူးလွ်င္၊ ဦးလွ်င္ ၿပီးေရာ” ဆိုေသာသေဘာျဖင့္ ေရးသားေဖာ္ျပၾကမည္ဆိုလွ်င္ စာဖတ္သူမ်ားႏွင့္ သတင္းေရးသားသူ ႏွစ္ဦးစလံုး ဒုကၡေရာက္ၾကမည္မွာ ေသခ်ာေနသည္။ သတင္းတစ္ပုဒ္ေရးမည္ဆို
လွ်င္ ထိုသတင္း၏ ေနာက္ခံအေၾကာင္းရင္းကို သိရွိဖို႔ လိုအပ္သည္။ ထိုသတင္းသည္ မည္မွ်မွန္ကန္မႈ ရွိသည္မရွိသည္ကို ေနာက္ခံအေၾကာင္းရင္းႏွင့္ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္မွသာ သတင္းမွန္ ထြက္ေပၚလာႏိုင္သည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္အေၾကာင္းေရးမည္ဆိုလွ်င္လည္း ဦးစြာ ရခိုင္ျပည္နယ္အေၾကာင္း ေနာက္ခံအေၾကာင္း
ရင္းကို ေသခ်ာေလ့လာဖို႔ လိုေပလိမ့္မည္။
အၾကမ္းအားျဖင့္ေျပာရလွ်င္ ရခိုင္ျပည္နယ္သည္ ရခိုင္ကမ္းရိုးတန္းတေလွ်ာက္ ေတာင္ေျမာက္ ေသး
သြယ္ ရွည္လ်ားေသာ ကမ္းရိုးတန္းေဒသတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ေရွးရခိုင္ဘုရင္မ်ားလက္ထက္တြင္ လူမ်ဳိးေပါင္းစံု ဘာသာေပါင္းစံု ရခုိင္ျပည္နယ္ ေနရာအႏွံ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔စြာ ေအးအတူပူအမွ် ေနထိုင္ခ့ဲၾကသည္။



၁၉၄၂ တြင္ ျဖစ္ေပၚခ့ဲေသာ လူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡမ်ားေၾကာင့္ မြတ္စလင္အမ်ားစုမွွာ စစ္ေတြၿမိဳ႕အပါအ၀င္ ရခိုင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ စုေ၀းေနထိုင္ၾကၿပီး ရခိုင္လူမ်ဳိးမ်ားမွာ စစ္ေတြၿမိဳ႕အပါအ၀င္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းတြင္ စုေ၀း ေနထိုင္ၾကသည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ရခိုင္ျပည္နယ္ကို ရခိုင္တိုင္းအဆင့္မွ ရခုိင္ျပည္နယ္ အဆင့္သို႔ သတ္မွွတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားထုအတြင္းတြင္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ လူမ်ဳိး ေရး ခြဲျခားေရးစိတ္ဓါတ္မ်ား ပိုမိုျပင္းထန္လာခ့ဲသည္။ “ရခိုင္ျပည္နယ္သည္ ရခိုင္အမ်ဳိးသားမ်ားအတြက္သာ ျဖစ္ရမည္၊” ၊ “ရခိုင္အမ်ဳိးသားဟူသည္ ရာႏႈန္းျပည့္ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ၾကသည္။” ဟု ေႂကြးေၾကာ္လာခ့ဲသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္း ေနထိုင္ၾကေသာ အျခားလူမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ရိုဟင္ဂ်ာ၊ ကမန္၊ ဟိႏၵဴ (ကုလားအေခၚခံရသူမ်ား) တို႔အတြက္ ႀကီးမားေသာအႏၱရာယ္ႀကီး စတင္ေတာ့သည္။ “ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ ရခုိင္မ်ားသာ ေနထိုင္ရမည္ဟူေသာ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒႏွင့္အညီ” ရခိုင္ျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္းရွိ ဂြၿမိဳ႕၊ အမ္းၿမိဳ႕၊ ေတာင္ဂုတ္ၿမိဳ႕တို႔တြင္ ေခတ္အဆက္ဆက္က ေနထိုင္လာခ့ဲေသာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ မြတ္စလင္မ်ားကို အၾကမ္းဖက္ႏွင္ထုတ္ခ့ဲသည္။ ၁၉၈၀ ျပည့္လြန္ၿပီးႏွစ္မ်ားတြင္ အဆိုပါၿမိဳ႕နယ္မ်ားအား “မြတ္စလင္ ကင္းရွင္းဇံု” အျဖစ္ ရခိုင္တို႔က ေက်ညာခ့ဲသည္။ အျခားေသာ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွလည္း မြတ္စလင္မ်ားကို ႏွွင္ထုတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ အခြင့္အလမ္း၊ အခါအခြင့္ ေစာင့္ေမွ်ာ္လာခ့ဲၾကသည္။

သို႔ရာတြင္ ထိုေခတ္က ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရသည္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္ေရးကို ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ခ့ဲရသည့္အတြက္ ရခိုင္လူမ်ဳိးမ်ားက ႏုိင္ငံေတာ္၏ ေထာက္ခံမႈကို မရရွိခ့ဲေခ်။ ၁၉၈၈ ခု ေနာက္ပိုင္း န.၀.တ အစိုးရ လက္ထက္ေရာက္ရွိလာေသာ အခါ န.၀.တ ေခါင္းေဆာင္မ်ားထဲတြင္ မြတ္စလင္မုန္းတီးေရးသမားမ်ား ပါ၀င္လာသည္။ သို႔ေသာ္ န.၀.တ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရးကို အဓိကထားေဆာင္ရြက္ေနခ့ဲရ၍ မြတ္စလင္ ႏွွိမ္ႏွင္းေရးကိစၥကို တမဟုတ္ျခင္း မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခ့ဲေပ။ တျဖည္းျဖည္းျဖင့္သာ မြတ္စလင္ရွင္းလင္းသုတ္သင္ေရး အစီအစဥ္ကို စီမံကိန္းျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္လာခ့ဲသည္။ န.၀.တ အေနျဖင့္ အျခားတဖက္တြင္ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအေရးႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ျပႆနာေပါင္းမ်ားစြာ ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းေနရေသာ ေၾကာင့္ မြတ္စလင္ ႏွိမ္ႏွင္းေရးကိစၥကို အလြယ္တကူ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခ့ဲပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ရခိုင္အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း န.၀.တ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ မူ၀ါဒႏွင့္အညီ ရခိုင္ျပည္ရွိ မြတ္စလင္မ်ားကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရး အစီအစဥ္ကို စီမံကိန္းမ်ားျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္လာခ့ဲသည္။

၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရခုိင္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္မ်ားက ရခုိင္ျပည္ရွိ မြတ္စလင္မ်ားကို တဆင့္ၿပီးတဆင့္ သုတ္သင္ရွင္းလင္းရန္ အခ်က္ (၁၂) ခ်က္ပါေသာ စီမံကိန္းတစ္ခုကို န.၀.တ ေခါင္းေဆာင္မ်ားထံ တင္သြင္းခ့ဲသည္။

ထိုစာတြင္ ပါေသာအခ်က္မ်ားအနက္ အခ်ဳိ႕မွာ
(၁) ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ မြတ္စလင္မ်ားအား ႏိုင္ငံျခားသားသူပုန္ဟု သတ္မွတ္ၿပီး ႏိုင္ငံသားကဒ္ျပား လံုး၀ ထုတ္ေပးျခင္း မျပဳရန္

(၂) လူဦးေရ တိုးႏႈန္းမရွိေစရန္ မဂၤလာေဆာင္ခြင့္ကို တျဖည္းျဖည္း ကန္႔သတ္ထိန္းခ်ဳပ္ရန္၊ လူဦးေရ ေလွ်ာ့သြားေစရန္ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ရက္စက္ဖိႏွိပ္ရန္

(၃) ျပည္မႏွင့္ တျခားၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကို ေခၚယူလွ်က္ ရြာမ်ားတည္ေဆာက္ေပးၿပီး ဘဂၤါလီ လူဦးေရထက္ မ်ားျပားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္

(၄) တစ္ရြာမွ တစ္ရြာသို႔လည္းေကာင္း တစ္ၿမိဳ႕မွတစ္ၿမိဳ႕သို႔ လည္းေကာင္း ႏိုင္ငံျခားသား သြားလာ
ခြင့္ပံုစံ
(၄) ျဖင့္ ခရီးသြားခြင့္ျပဳၿပီး ရခိုင္ျပည္နယ္ ျပင္ပသို႔ ခရီးသြားခြင့္ကို လံုး၀ ပိတ္ပင္ထားရန္

(၅) အဆင့္ျမင့္ပညာ သင္ၾကားခြင့္ကို လံုး၀ ပိတ္ပင္ထားရန္

(၆) အစိုးရ အမႈထမ္းခန္႔ထားျခင္းကို လံုး၀ မျပဳရန္

(၇) ေျမ၊ ဆိုင္ခန္းႏွင့္ တိုက္အိမ္မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မျပဳရ၊လက္ရွိပိုင္ဆိုင္လွ်က္ရွိေသာ ဆိုင္ခန္းႏွင့္ တိုက္အိမ္မ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္သိမ္းယူၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအား ေ၀ငွေပးရန္

(၈) ဗလီမ်ား၊ ဘာသာေရးစာသင္ေက်ာင္းမ်ား၊ ေနအိမ္မ်ား ေဆာက္လုပ္ျခင္း မြမ္းမံျခင္း ျပင္ဆင္ျခင္းမ်ား ပိတ္ပင္ထားရန္

(၉) တရားရုံးမ်ားတြင္ ရခိုင္ႏွင့္ မြတ္စလင္အမႈျဖစ္ပါက ရခိုင္အမ်ဳိးသားကို အႏိုင္ေပးရန္၊ မြတ္စလင္ အခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ပါက ခ်မ္းသာသူကို အႏိုင္ေပးရန္ ဆင္းရဲသူ စိတ္ပ်က္၊ စိတ္ဓါတ္က်ၿပီး တိုင္းျပည္မွ ထြက္သြားေစရန္

(၁၀) ကမၻာ့မြတ္စလင္ႏိုင္ငံမ်ား အရိပ္မက်ေအာင္ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား မျပဳလုပ္ပဲ တျဖည္းျဖည္း ကုန္ဆံုးသြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္
ဤစီမံကိန္းလႊာပါ အခ်က္အားလံုးကို န.၀.တ၊ န.အ.ဖ အစုိးရ လက္ထက္တြင္ တစ္ခုခ်င္းဆီ အေကာင္ အထည္ ေဖာ္လာခ့ဲသည္။

သို႔ရာတြင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ မဂၤလာသတင္းေကာင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာခ့ဲသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတအၾကား အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရး အစီအစဥ္အရ ႏိုင္ငံေတာ္အေျခအေနသည္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ထြန္းကားေရး ဆီသို႔ ဦးတည္လာခ့ဲသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း လႊတ္ေတာ္ထဲသို႔ ေရာက္ရိွိလာခ့ဲၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတကလည္း တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလည္းမ်ား လုပ္ေဆာင္လာခ့ဲသည္။

ဤနည္းအတိုင္း ဆက္သြားလွ်င္ မေ၀းေတာ့ေသာ အနာဂတ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ လူတိုင္းလူတိုင္း၏ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးကို အာမခံေပးေသာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ ျဖစ္လာမည္ ျဖစ္သည္။ ဤတြင္ ရခိုင္အမ်ဳိးသားမ်ား၏ မြတ္စလင္ သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရး အစီအစဥ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မည့္အေရး ေ၀းေလေတာ့သည္။ ထို႔အတြက္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး မျဖစ္လာမီ ႀကိဳတင္စီစဥ္ရေတာ့မည္ဟု ရခိုင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက တြက္ဆထားသည္။ ထို႔အခ်ိန္တြင္ ရခိုင္အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး မုဒိန္းက်င့္ ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ခံရမႈသည္ တမဟုတ္ခ်င္း မီးေတာက္ေလာင္ႏိုင္ေသာ အခ်က္ျဖစ္လာခ့ဲသည္။

မုဒိမ္းမႈ လူသတ္မႈတို႔သည္ ႏိုင္ငံတိုင္း ေခတ္တိုင္း လူမ်ဳိးတိုင္းတို႔တြင္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိေသာ ရာဇ၀တ္မႈႀကီးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ တရားခံမ်ားကို ဖမ္းဆီး၍ ထိထိေရာက္ေရာက္ အျပစ္ေပးႏိုင္ေရးသည္ပင္ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။ ဤအမႈတစ္ခုတို႔ကို မီ၍ ေနာက္ထပ္ မုဒိမ္းမႈမ်ား လူသတ္ျဖတ္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ေဆာင္ရြက္မႈကို မည္သည့္ လူအဖြဲ႔အစည္းမ်ဳိးကမွ် ေထာက္ခံအားေပးလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ သို႔ေသာ္ ဤအမႈျဖစ္ေပၚၿပီးေနာက္ ရခုိင္ ေခါင္းေဆာင္တို႔သည္ ရခိုင္ျပည္နယ္တစ္ခုလံုး၌ အထူးသျဖင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္းတြင္ “အမ်ဳိးသား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး” ဟူေသာ ေႂကြးေၾကာ္သံျဖင့္ ၀ါဒျဖန္႔စာ လႈံံ႔ေဆာ္စာမ်ား ေ၀ငွ ျဖန္႔ေ၀ခ့ဲသည္။

ျမန္မာမြတ္စလင္ ၈ ဦးကို သတ္ျဖတ္ၿပီး ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕တြင္ ရခိုင္-မြတ္စလင္ အဓိကရုဏ္းကို စတင္လာေတာ့သည္။

ေမာင္းေတာျမိဳ ႔ခံ ရိုဟင္ဂ်ာမြတ္စလင္မ်ားမွ
ဇြန္လ (၈)ရက္ေန႔ ေသာၾကၤာေန႔ ဝတ္ျပဳအျပီး ေတာင္ကုတ္တြင္ ေသဆံုး
သြားသူမြတ္စလင္မ္မ်ားအတြက္ ဆုေတာင္းပြဲျပဳလုပ္ရန္ ေမာင္းေတာျမိဳ ႔က မြတ္စလင္ ျမိဳ႔မိ ျမိဳ ႔ဖ
မ်ားက ေမာင္းေတာရဲစခန္းတြင္ ခြင္႔ျပဳခ်က္ေတာင္းခံခဲ႔ရာ ရဲစခန္းမွ ျပဳလုပ္ခြင္႔ေပးခဲ႔သည္။

ဇြန္းလ(၈)ရက္ ေသာၾကၤာေန႔မွာ က်င္႔ပဖို႔ရွိတဲ႔ ဆုေတာင္းပြဲမွာ ေမာင္းေတာျမိဳ ႔တစ္ျမိဳ ႔လံုးက ရိုဟင္ဂ်ာ
မြတ္စလင္မ္ေယာက်ၤားအားလံုး ပလီေက်ာင္းေတာ္သို႔လာေရာက္၍ ဆုေတာင္းပြဲတြင္ ပါဝင္လာမွာကို
သိေနေသာ ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ားက ထိုေန႔ ထိုအခ်ိန္မွာ အဓိကရုဏ္ကို စတင္ရန္ စီမံခဲ႔ၾကသည္။
ရခိုင္စိုးသြမ္း လူငယ္မ်ားျဖင္႔ လ်ွိဳ ႔ဝွက္ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ရခိုင္မ်ိဳးေစာင္႔ ဝံသာနဳ ရကၡိတ ဂိုဏ္သား
မ်ားကို ထိုေန႔တြင္ မြတ္စလင္မ္မ်ားကို မခံခ်င္ေအာင္ ဆဲဆိုျပီး ေဒါသကို စြေပးရန္ အဲဒီလို မေအာင္ ျမင္ပါကအၾကမ္းဖက္တဲ႔နည္းနဲ႔ အဓိကရုဏ္ကို စတင္ရန္ ၾကိဳတင္ စည္းရံုးထားခဲ႔ၾကသည္။

ဇြန္လ(၈)ရက္ေန႔ ေန႔လည္ ၁နာရီ ေလာက္ကတည္းက ေမာင္းေတာျမိဳ ႔မ ပလီၾကီး ေဘးပတ္လည္
တစ္ေလွ်ာက္တြင္ ဒုတ္ဓါးႏွင္႔ အုတ္နီခဲမ်ား ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ ရခိုင္အမ်ိဳးသားအရပ္သား လူငယ္မ်ား၊ရခိုင္အမ်ိဳးသား အရပ္ဝတ္ န.စ.ကတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက ပလီနဲ႔ အနီးဆံုးမွာ ေနရာယူထားၾကျပီး
ယူနီေဖာင္ဝတ္ ရခိုင္အမ်ိဳးသားလံုထိန္းရဲမ်ားက ပလီနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ လက္နတ္ အျပည္႔စံုျဖင္႔
လွ်ိဳ ႔ဝွက္ ေနရာယူခဲ႔ၾကသည္။

ပလီထဲမွာ ဘုရားဝတ္ျပဳအျပီး ေတာင္ကုတ္တြင္ အၾကမ္းဖက္ သတ္ျဖတ္ခံရျပီး ေသဆံုးသြားသူ
မြတ္စလင္မ္မ်ားအတြက္ ဆုေတာင္းပြဲလုပ္ေနစဥ္း ၾကိဳတင္ေနရာယူထားသူ ရခိုင္အရပ္သားမ်ားႏွင္႔
အရပ္ဝတ္ န.စ.က တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက ပလီကို စတင္ ခဲေပါက္လာျပီး အစၥလာမ္ဘာသာႏွင္႔ တမန္ေတာ္
မိုဟာမက္ကို ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း ဆဲဆိုေနသျဖင္႔ ပလီအတြင္း ဆုေတာင္းေနေသာ မြတ္စလင္ လူငယ္
မ်ား အျပင္ထြက္လာရာတြင္ ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ားက ပလီေရွ ႔ထြက္ရပ္ေနေသာ လူအုပ္ထဲသို႔ အုတ္နီခဲ
ျဖင္႔ ပစ္ေပါက္ခဲ႔ရာ မြတ္စလင္ လူငယ္ ၂ဦး ေခါင္းကို ထိမွန္၍ ေသြးမ်ားယိုစီးက်လာသည္ကို ေတြ႔ေသာ
အျခား မြတ္စလင္မ်ားက ခဲေပါက္ေနေသာ ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ားကို တားဆီး ဖမ္းခ်ဳပ္ရန္ သူတို႔ဘက္သို႔
တိုးလာစဥ္း အရင္ကတည္းက အဆင္သင္႔ ေနရာယူ ေစာင္႔ဆိုင္းေနေသာ လံုထိန္းတပ္ဖြဲ႔မ်ား ထြက္လာ
ျပီးလူအုပ္ထဲကို ေသနတ္နဲ႔ စတင္ ပစ္ခတ္ခဲ႔သည္။ ေသနတ္ က်ည္းဆံထိမွန္ျပီး လူငယ္ႏွစ္ေယာက္
ပြဲခ်င္ျပီး ေသဆံုးသြားျပီး အျခားအမ်ားအျပားသည္လည္း  ေျခ၊လက္၊ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းမ်ားတြင္
ေသနတ္ဒဏ္ရာမ်ားျဖင္႔ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားခဲ႔သည္။ ျပႆနာက ဒီေနရာတြင္ တခန္းရပ္ ျငိမ္းသက္သြားခဲ႔သည္။

သို႔ေသာ္ ရခိုင္လံုထိန္း တပ္ဖြဲ႔မ်ားမွ လမ္းမေပၚတြင္ ကားတာယာ အေဟာင္းမ်ားကို မီးရိႈ ႔၍
၎တို႔ကပင္ ရခိုင္တို႔က ရိုဟင္ဂ်ာအိမ္မ်ားကို မီးလိုက္ရိႈ ႔ေနၾကသည္ဟူ၍ မြတ္စလင္ အမ်ားစု ေနထိုင္
ရာ ရြာမ်ားသို႔ ေလာစပီကာျဖင္႔ လိုက္လံဝါဒျဖန္႔ျခင္းျဖင္႔ ေသြးထြက္သံယိုး အဓိကရုဏ္ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ႏိႈးေဆာ္ခဲ႔ၾကသည္။

မြတ္စလင္အိမ္မ်ား မီးရိႈ ႔ေနသည္ ဟူေသာသတင္းၾကားရေသာ မြတ္စလင္မ်ားသည္ ေဒါသအိုး ေပါက္ကြဲခဲ႔ၾကရသည္။ ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ား ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔သလို႔ မြတ္စလင္မ်ားသည္ ေမာင္းေတာၿမိဳ႕
တြင္က န.တ.လ ရြာမ်ားကို မီးရႈိ႕ခဲ႔ၾကသည္။
န.တ.လရြာကို မီးရိႈ ႔ရာတြင္ မြတ္စလင္မ်ားက ရိႈ ႔တယ္ဟု အမည္တြင္သြားေပမဲ႔ တကယ္တန္း
မီးစတင္ ရိႈ ႔တုန္း ၂ အိမ္ ၃အိမ္မွ်သာ မြတ္စလင္ေတြက ရိႈ ႔ခဲ႔ျပီး က်န္ရွိအိမ္အားလံုးကို အရပ္ဝတ္
န.စ.က တပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင္႔ အရပ္သား ရခိုင္  ဝံသာနု ရကၡိတ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားကသာ ရိႈ ႔ခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။
ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ရခိုင္လူငယ္အမ်ားအျပားသည္ ဝံသာနဳ ရကၡိဆိုတဲ႔ ေျမေအာက္ အဖြဲ႔အစည္း
ဂိုဏ္သားမ်ားျဖစ္ၾကျပီး။ အဓိကရုဏ္ကာလတြင္ ဓါးရွည္းမ်ားကိုင္ေဆာင္ထားသူမ်ားသည္ ၎
ဝံသာနဳ ရကၡိတအဖြဲ႔မွ ဂိုဏ္သားမ်ားပင္ျဖစ္သည္။

(န.တ.လ ရြာဆိုသည္မွာ ဘဂၤလားေဒရွ္႕ႏိုင္ငံ အဝကြ်န္းဘက္မွ ေခၚယူတင္သြင္းလာေသာ ဗုဒၶဘာသာ
၀င္ ဘဂၤလီရခိုင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာျပည္အႏွွံ႔မွ ေခၚယူလာေသာ ဗမာအမ်ိဳးသားအခ်ိဳ ႔ႏွင္႔ တျခားလူမ်ဳိးမ်ား
အား မြတ္စလင္မ်ားထံမွ သိမ္းယူထားေသာ ေျမတြင္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ရြာမ်ားကို ဆိုလိုသည္။ ) ရာႏွင့္ခ်ီေသာ ရခိုင္လူ
မ်ဳိးမ်ား အိုးမ့ဲ အိမ္မ့ဲဘ၀ ေရာက္ခ့ဲရသည္။

ထို န.တ.လ ရြာ မီးရႈိ႕မႈသည္ မည္သို႔မွ် လက္ခံႏိုင္စရာ မရွိေသာ ရာဇ၀တ္မႈႀကီးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေမာင္းေတာင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ရခိုင္အမ်ဳိးသား အမ်ားစုပါ၀င္ေသာ ျပည္သူ႔ရဲ၊ လံုထိန္း၊ စစ္တပ္၊ နစကႏွင့္ စရဖ စေသာ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအားလံုး ရခိုင္အမ်ဳိးသားမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ မြတ္စလင္ရြာမ်ား၊ အိမ္မ်ား၊ ဆိုင္မ်ားကို မီးရႈိ႕ျခင္း၊ လုယက္ျခင္း၊ တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္မႈမ်ား စတင္ျပဳလုပ္လာခ့ဲသည္။ အဆိုပါ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ အေျခအေနကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍ မြတ္စလင္မ်ား အစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ကာ အေလာင္းမ်ားကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ၾကသည္။ ရြာမ်ားကို ၀ိုင္းရံ၍ ရာနဲ႔ခ်ီေသာ မြတ္စလင္မ်ားအား ဖမ္းဆီးျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ျခင္း၊ ေငြညႇစ္ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ လာခ့ဲသည္။ ထိုအေတာအတြင္း ႏိုင္ငံေတာ္က လက္နက္ တပ္ဆင္ေပးထားေသာ ရခိုင္ျပည္သူ႔စစ္ အဖြဲ႔၀င္မ်ားကလည္း မြတ္စလင္ရြာမ်ားအား တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္လာခ့ဲသည္။ စစ္သားဟန္ေဆာင္၍ လုယက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခ့ဲသည္။ မြတ္စလင္မ်ားက ၀ိုင္း၀န္း ဖမ္းဆီးၿပီး စစ္တပ္သို႔ လႊဲအပ္ခ့ဲသည္။ စစ္တပ္မွ သူတို႔အေပၚ အေရးယူမႈမ်ား မလုပ္ခ့ဲေပ။

ေမာင္းေတာၿမိဳ႕နယ္တြင္ စစ္တပ္ႏွင့္လံုၿခံဳေရးတပ္မ်ား အင္အားအလြန္ပင္ရွိေနသည့္အတြက္ ရခိုင္မ်ား ဘက္ မွ အသက္ဆံုးရႈံးမႈမ်ား အလြန္ပင္နည္းပါးသည္။ န.တ.လ ရြာမ်ား မီးရိႈ႕ခံရသည့္အတြက္ မ်ားစြာေသာ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ား အိုးမ့ဲအိမ္မ့ဲ ျဖစ္ခ့ဲရသည္မွာ အမွန္ပင္။ ေမာင္းေတာၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ပဋိပကၡ အၿပီး တြင္ ရိုဟင္ဂ်ာ တိုင္းရင္းသားမ်ား အေပၚတြင္ က်ဴးလြန္ခ့ဲေသာ လုယက္မႈမ်ား၊ မုဒိန္းက်င့္မႈမ်ား၊ ဖမ္းဆီး သတ္ျဖတ္မႈမ်ားအတြက္ ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ စစ္တပ္၊ ျပည့္သူ႔ရဲ၊ န.စ.က ႏွင့္ စ.ရ.ဖ တို႔အေပၚတြင္ လံုးလံုးလ်ားလ်ား တာ၀န္ရွိသည္။ ေမာင္းေတာၿမိဳ႕ကို န.စ.က မွ နယ္ေျမ ကိုးခု ခြဲထားၿပီး ကိုင္တြယ္ခ့ဲရာ နယ္ေျမတစ္ခုအတြင္း တာ၀န္က်ေသာ န.စ.က တို႔၏ လုပ္ရပ္ကို ၾကည့္လွ်င္ ထိုေဒသမွ မြတ္စလင္မ်ားကို “လူမ်ဳိးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈ အစီအစဥ္တစ္ခု” ျဖင့္ က်က်နန စီမံေဆာင္ရြက္ေနသည္မွာ ေသခ်ာေပသည္။ လုယက္မႈႏွင့္ ေငြညႇစ္မႈတို႔ေၾကာင့္ န.စ.က ႏွင့္ ရဲတို႔က ေန႔ခ်င္းညခ်င္း သိန္းေပါင္းရာႏွင့္ ခ်ီ၍ ရွာလွ်က္ရွိသည္။ ဤအေၾကာင္းအရာအားလံုးကို ကြင္းဆင္းေလ့လာၿပီးမွ ယံုၾကည္ေစလိုပါသည္။ ဤသည္မွာ ျဖစ္ရပ္မွန္ ပင္ျဖစ္သသည္။

စစ္ေတြၿမိဳ႕ေပၚ အေျခအေနကိုၾကည့္လွ်င္ ၿမိဳ႕နယ္စည္ပင္သာယာ နယ္နမိတ္အတြင္းမွာ ပိုက္သည္ရြာ၊ မီးဇံရြာ၊ ပါဒလိတ္ခ်ိတ္ရြာ၊ ရိုဟင္ဂ်ာရြာေခၚ ေစ်းေဟာင္းေမာလိပ္ရြာ၊ စံျပရြာ (အေနာက္စံျပ + အေရွ႕စံျပ)၊ နာဇီရြာ၊ ပလုတ္ေတာင္ရြာ၊ ဘုေမရြာ စေသာ မြတ္စလင္ရြာမ်ား လံုး၀ မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီး ခံခ့ဲရကာ ရြာသူရြာသားမ်ားလည္း ေသသူေသ ေပ်ာက္သူေပ်ာက္သြားၾကသည္။ ပိုက္သည္ရြာမွ မြတ္စလင္အခ်ဳိ႕ သည္ ငါးဖမ္းစက္ေလွမ်ားျဖင့္ အသက္လုကာ စစ္ေတြ တစ္ဖက္ကမ္း ဆင္တက္ေမာ္ရြာသို႔ ေရာက္ရွိ သြားၾကသည္။ အခ်ဳိ႕စက္ေလွမ်ားမွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိသြားေသာ္လည္း ထိုမွ ႏွင္ထုတ္ခံရျပန္ သျဖင့္ သူတို႔၏ ကံၾကမၼာကို ယခုအထိ မသိရေခ်။ ပင္လင္ျပင္တြင္ လူေသအေလာင္းမ်ား ျပန္႔က်ဲစြာ ေမ်ာေနၾကသသည္ဟု မ်က္ျမင္သူမ်ား၏ အေျပာအရ သိရသည္။ အဆိုပါရြာမ်ားရွိ ဗလီအားလံုးလည္း မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးခံခ့ဲရသည္။ အဆိုပါရြာမ်ားသို႔ ယခုအခ်ိန္အထိ မည္သည့္ မြတ္စလင္မွ် ျပန္၀င္ခြင့္ မရခ့ဲေခ်။

စစ္ေတြၿမိဳ႕လယ္တြင္ တည္ရွိေသာ ေမာလိပ္ရြာႏွင့္ အင္ဘာလာ မြတ္စလင္ရြာႏွစ္ရြာမွာ အေသအေပ်ာက္ အပ်က္အဆီး အနည္းငယ္ျဖင့္ က်န္ေနေသးေသာ္လည္း ထိုရြာမ်ားမွ မြတ္စလင္မ်ား အျပင္မထြက္ရဲၾက၊ ထြက္လွ်င္အသက္ေဘး ရွိသည္။ ရခိုင္မ်ားက ထိုရြာမ်ားကို ၀န္းရံပိတ္ဆို႔ထားၾက၍ စားနပ္ရိကၡာ လမ္း ေၾကာင္း လည္း ျဖတ္ေတာက္ခံ ေနရသည္။ ရခိုင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက မြတ္စလင္မ်ားအား မိမိတို႔၏ေနအိမ္မွ ဘာပစၥည္းမွ မယူပဲ၊ အ၀တ္တစ္ထည္ ကိုယ္တစ္ခုျဖင့္ ထြက္သြားလွ်င္ လံုၿခံဳစြာ သြားခြင့္ေပးမည္ဟု ေတာင္းဆိုလာသည္။ သို႔ေသာ္ မြတ္စလင္မ်ားကမူ မိမိ၏ အိမ္၌ပင္ ေန၍ အေသခံျခင္းကို ပို၍ ျမတ္ႏိုးၾကသည္။

စစ္ေတြ ဆင္ေျခဖုံးျဖစ္ေသာ သဲေခ်ာင္းရြာႏွင့္ သေကၠျပင္ရြာတို႔မွာ မြတ္စလင္ဒုကၡသည္ သံုးေသာင္းခန္႔ စုေ၀းေရာက္ရွိ လာၾကသည္။ ရြာသူရြာသားမ်ားက ယာယီဒုကၡသည္စခန္းဖြင့္၍ မရွိမ့ဲ ရွိမ့ဲျဖင့္ ေကၽြးေမြး ေနရသည္။ စစ္ေတြၿမိဳ႕ႏွင့္ အဆက္အသြယ္ျဖတ္ေတာက္ခံရ၍ မည္သည့္ စားနပ္ရိကၡာမွ် မရၾကေခ်။ စစ္ေတြၿမိဳ႕တြင္ မြတ္စလင္မ်ားသည္ လူအနည္းစုမ်ား ျဖစ္ၾက၍ ရခိုင္လူမ်ဳိး လူမ်ားစုမ်ားက ေလးဖက္ ေလးရံမွ ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္သည့္အျပင္ တျခားၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွ လူသန္လူစြမ္းမ်ားကို ေခၚယူကာ တိုက္ခိုက္ ခ့ဲသျဖင့္ မြတ္စလင္မ်ား မရႈမလွ ခံခ့ဲရသည္။ မြတ္စလင္အေလာင္းမ်ားကို ေဖ်ာက္ဖ်က္သည္။ မီးရႈိ႕ထား ေသာ အေလာင္းမ်ားကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။

ရခုိင္ဘက္မွ ေသဆံုးမႈႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ေျပာရလွ်င္ စစ္ေတြၿမိဳ႕နယ္တြင္ မရွိသေလာက္ျဖစ္သည္။ ဘက္လိုက္၍ ေျပာေနသည္သာ မဟုတ္၊ လူမ်ားစု ရခိုင္မ်ားက ရဲ၊ စစ္တပ္၊ ေဒသခံ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔ အစည္းမ်ား အားလံုး၏ အကူအညီကို ရယူကာ အင္အားအလံုးအရင္းျဖင့္ မြတ္စလင္တို႔ကို တိုက္ခိုက္ သည္သာ ျဖစ္၍ သူတို႔ဘက္တြင္ အက်အဆံုးမ်ား ရွိသည္ဆိုသည္မွာ သဘာ၀မက်ႏိုင္ေပ။ မည္သည့္ရြာမွ လည္း မီးမရႈိ႕ ခံခ့ဲရေပ။ မည္သည့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ်လည္း မီးမေလာင္ ခံရေပ။ မြတ္စလင္ရြာမ်ားႏွင့္ ကပ္လွ်က္ရွိေသာ ရခိုင္အိမ္အခ်ဳိ႕သည္သာ မြတ္စလင္အိမ္မ်ားႏွင့္အတူ မီးထဲပါသြားသည္ကလြဲ၍ တျခား မည္သည့္ ရခိုင္ရြာမ်ား၊ ရခိုင္အိမ္မ်ား မီးမေလာင္ခ့ဲပါ။ လက္ေတြ႕ကြင္းဆင္း၍ ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။

သို႔ျဖစ္လွ်င္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ေပၚတြင္ ရခိုင္ဒုကၡသည္မ်ား ေသာင္းႏွင့္ခ်ီ၍ ရွိသြားၿပီဟု သတင္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပ ေနသည္မွာ ဤဒုကၡသည္မ်ား ဘယ္ကလာသနည္း။ ဘယ္ရခိုင္ရြာမ်ား မီးေလာင္ခံခ့ဲရသနည္း။ အဘယ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း မီးရိႈ႕ခံခ့ဲရသနည္း။ သတင္းဌာန အားလံုးကို ေမးခ်င္ပါသည္။ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွ ရခိုင္ဒုကၡသည္ မ်ား ဆိုသည္မွာ ဘဂၤလားေဒရွ္႕မွ မ.ဆ.လ ေခတ္ ကတည္းက စ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္သို႔ ခိုး၀င္လာေသာ အေနာက္သား ဘဂၤလီရခိုင္မ်ားသည္ စစ္ေတြေဘာလံုးကြင္းအနီးရွိ တိုးခ်ဲ႕ရပ္ကြက္ႏွင့္ မင္းဂံရြာမ်ားတြင္ တဲကေလးမ်ားထိုးကာ ဆင္းဆင္းရဲရဲေနထိုင္လာခ့ဲသည္။

 ရခိုင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ထိုအေနာက္သား ဘဂၤလီရခိုင္မ်ားႏွင့္ အျခားဆင္းရဲသားရခိုင္မ်ားကို ေခၚေဆာင္လာကာ ဒုကၡသည္ စာရင္းသြင္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္မွလာေသာ ကယ္ဆယ္ေရး အေထာက္အပ့ံ ပစၥည္းမ်ားလည္း သူတို႔ဆီပင္ ေရာက္ရွိ သြားၿပီး မြတ္စလင္ရြာမ်ားသို႔ မေရာက္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ရခိုင္ျပည္နယ္ အစိုးရသည္လည္း ေကာင္း၊ စစ္တပ္သည္လည္းေကာင္း၊ ျပည္သူ႔ရဲမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ ဌာနဆိုင္ရာ အႀကီးအကဲမ်ားသည္ လည္းေကာင္း၊ ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ လည္းေကာင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱယား တစ္ခုလံုးသည္ လည္းေကာင္း၊ ရခုိင္လူမ်ားစု ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ျဖစ္ေနၾက၍ သူတို႔၏ ႀကံရည္ဖန္ရည္ အစြမ္းအစ အားလံုးကို လိမၼာပါးနပ္စြာ သတင္းဌာန မီဒီယာမ်ားပါ မက်န္ ထိထိမိမိ အသံုးခ်သြားျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဤအခ်က္ကို လက္မခံခ်င္သူမ်ားအား ကိုယ္တိုင္ကြင္းဆင္း၍ ဘက္လိုက္မႈကင္းရွင္းစြာ လူသား၀ါဒကိုသာ အေျခခံလွ်က္ ေလ့လာမည္ဆိုပါက အျဖစ္မွန္ကို ကိုယ္ေတြ႕လက္ေတြ႕ ျမင္ရေပမည္ ျဖစ္သည္။
ဤသို႔တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ အျပန္အလွန္တိုက္ခိုက္မႈ စြပ္စြဲမႈတို႔ျဖင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္သည္ အဘယ္ဖက္သို႔ ဦးတည္သြားေန သနည္း။ အနာဂတ္ ေနာင္လာေနာင္သားမ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားအား မည္သည့္အေမြမ်ား ေပးခ်င္ၾကသနည္း။ ဤေမးခြန္းမ်ားကို ရခိုင္ျပည္နယ္သူ ျပည္နယ္သားတိုင္း စဥ္းစားသင့္ေပသည္။ သို႔လွ်င္ ဤျပႆနာ ေအးသြားေအာင္ မည္သို႔ ႀကံေဆာင္ရမည္နည္း။ ဤျပႆနာ၏ ေရရွည္တည္တ့ံခိုင္ၿမဲေသာ အေျဖကို မည္သည့္ႏိုင္ငံ အစုိးရမ်ားသည္ လည္းေကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရသည္လည္းေကာင္း ေကာင္းစြာေျဖရွင္းႏိုင္မည္ဟု မယူဆပါ။ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ ရခုိင္လူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ မြတ္စလင္လူမ်ဳိးမ်ား တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ မ်က္ႏွာဆံုညီ စားပြဲ၀ိုင္းထိုင္လွ်က္ ေတြ႕ဆံု ညႇိႏိႈင္းျခင္းျဖင့္သာ ေရရည္တည္တ့ံ ခိုင္ၿမဲေသာ ေျဖရွင္းခ်က္အေျဖ ထြက္လာႏိုင္မည္ဟု အေလးအနက္ ယံုၾကည္မိပါသည္။