လြတ္လပ္စြာယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈႏွင့္ ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒမ်ား
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မွီတင္းေနထိုင္လွ်က္ရွိၾကေသာ လူဦးေရ (၅၃)သန္းတို႔အား အဟန္႔အတားမရွိ မိမိသက္၀င္ယံုၾကည္ရာဘာသာသာသနာကို ႏုိင္ငံေတာ္မွ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္ျပဳထားပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၊ အစၥလာမ္ဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၊ ဟိႏၵဴဘာသာႏွင့္ နတ္ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာမ်ားမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက သူ႔သမိုင္း၊ သူ႔ေခတ္၊ သူ႔အခ်ိန္၊ သူ႔အခါႏွင့္ ေရာက္ရွိလာသလို ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရသည္လည္းသူ႔ေခတ္၊ သူ႔အခါႏွင့္ လိုက္ေလ်ာ္ညီေအာင္ ဘာသာေရးကိစၥမ်ားေဆာင္ရြက္ရန္ ၀န္ႀကီးဌာနကုိ သီးျခားဖြဲစည္းအုပ္ခ်ဳပ္ေစလွ်က္ရွိပါသည္။
ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက ဘာသာတစ္ခုႏွင့္တစ္ခု အျပန္အလွန္ ေထာက္ထားစာနာေလးစားလွ်က္ တိုင္းးရင္းသာဘာသာ၀င္မ်ားသည္ အခ်င္းခ်င္း ရင္းနွီးခ်စ္ခင္မႈမ်ား အျပည့္အ၀ရွိေနသည္ကို ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ တို႔သည္ မနာလိုမ႐ႈစိမ့္ျဖစ္ကာ ေသြးထိုးေပးမႈေၾကာင့္ ဘာသာေရးအဓိက႐ုဏ္းမ်ားေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။
သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနသည္ ဦးစီးဌာနအသြင္ျဖင့္ ၂.၃.၆၂ ခုႏွစ္မွ ၂၀.၃.၉၂ ခုႏွစ္အထိ ျပည္ထဲေရးႏွင့္ သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္တြင္ ရပ္တည္ခဲ့ပါသည္။ သာသနာေတာ္ထြန္းကား သန္႔ရွင္းတည္တန္႔ျပန္႔ပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးထမ္းစဥ္လာမ်ား ျပန္လည္ေပၚထြန္းလာေစေရး စသည္တို႔ကို ရည္ေမွ်ာ္၍ သာသာနာေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနဟူ၍ ၂၀.၃.၉၂ ရက္စြဲပါ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာအမွတ္ ၂၃/၉၂ ျဖင့္ သီးျခားစီ ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါသည္။
ျပည္ေတာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ၌ မွီတင္းေနထိုင္ၾကသူမ်ားသည္ မိမိတို႔ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရာဘာသာ သာသနာ၏ အဆံုးအမမ်ားကို လိုက္နာက်င့္သံုးၾကသလို အျခားဘာသာ၊ သာသနာ၀င္မ်ား၏ အဆံုးအမကို ေလ့လာသိရွိထားရန္လည္း လိုအပ္ပါသည္။ သို႔မွသာလွ်င္ ဘာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္ရင္ႏွီးမႈမ်ားရရွိႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။
သာသနာေရးဦးစီးဌာန၏-
မူ၀ါဒမ်ားမွာ-
-ႏိုင္ငံသားမ်ား လြတ္လပ္စြာယံုၾကည္ကိုးကြယ္ခြင့္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္အျပည့္အ၀ ရရွိၾကေစရန္၊
-ဘာသာေရးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္လူႀကီးမ်ား အခမဲ့ယာဥ္စီးခြင့္လက္မွတ္လွဴဒါန္းေပးအပ္ျခင္း၊
-ဗုဒၶဘာသာ၊ခရစ္ယာန္ဘာသာ၊ အစၥလာမ္ဘာသာ ႏွင့္ ဟိႏၵဴဘာသာေရးဆိုင္ရာ ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးမ်ားတြင္ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အသံလႊင့္ေဟာေျပာမႈကို ညွိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊
-ဘုရားေဂါပကမ်ား၊ ဗလီေဂါပကမ်ား၊ ခရစ္ယာန္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္း ေဂါပကမ်ား၊ ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္း ေဂါပကမ်ားအားလိုအပ္ပါက ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲေပးျခင္း၊
-ေဂါပကစည္းမ်ဥ္းက် တရားမက်င့္ထံုး ဥပေဒပုဒ္မ ၉၂ အရအတည္ျပဳႏုိင္ေရးအတြက္ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္႐ံုးသို႔ သေဘာထားမွတ္ခ်က္မ်ား ျပန္ၾကားေပးျခင္း၊
-ႏွစ္စဥ္ဘာသာေရးျပကၡဒိန္ထုတ္ေ၀ခြင့္ျပဳျခင္း၊
-ဘာသာေရးအဖြဲ႕မ်ားသည္ ျပည္ပဘာသာေရးဆိုင္ရာပစၥည္းမ်ား တင္သြင္းျခင္း၊ ျပည္ပသို႔ယူေဆာင္ရန္ေလွ်ာက္ထားလာသည့္ကိစၥမ်ားကို စိစစ္ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊
-ျပည္ပမွျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာသည့္ ဘာသာေရးဆိုင္ရာပုဂိၢဳလ္မ်ား၏ ျပည္၀င္ခြင့္ကို စီစစ္ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊
-ျပည္ပသို႔သာသနာေရးရာကိစၥျဖင့္သြားလိုသူဘာသာေရးအဖြဲ႕အစည္းမွေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ သာသနာ့၀န္ထမ္းမ်ား၏ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ားရရွိရန္ စိစစ္ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊
-ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံ၊ မကၠာၿမိဳ႕သို႔ ဟဂ်္ျပဳႏိုင္ရန္အတြက္ ႏွစ္စဥ္ဟာဂ်ီေလာင္း (၂၀၀) ေက်ာ္သြားႏိုင္ရန္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊
စသည္မ်ားကို ၫိွႏႈိင္းတိုင္ပင္ေဆာင္ရြက္ေပးပါသည္။
ႏွစ္စဥ္ဘာသာေရးေထာက္ပံမႈမ်ားေပးအပ္လွ်က္ရွိသည့္အျပင္ အျခားဘာသာ၀င္မ်ား၏ ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးမ်ား အခမ္းအနားမ်ားႏွင့္ သင္တန္းမ်ားကို မိသားစုစိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲမ်ား ကိုယ္တိုင္တက္ေရာက္အားေပးျခင္းအားျဖင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားမွာ မိမိတို႔ယံုၾကည္သက္၀င္ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားကိုလြတ္လပ္စြာ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ႏိုင္ခြင့္ရရွိျခင္းျဖင့္ ဘာသာ၀င္မ်ားအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္စာနာမႈရွိလာၾကၿပီး သာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္မႈရွိမွ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးေအးခ်မ္းသာယာမႈရွိမည္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးမရမီ ၁၈၆၁ ခုႏွစ္ မတ္(၁) ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းေနထိုင္ၾကသည့္ ဘာသာေပါင္းစံုတုိ႔အတြက္ ရာဇသတ္ႀကီးဥပေဒအခန္း (၁၅) ကိုျပဌာန္းခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရာဇသတ္ႀကီးဥပေဒ၌ ဘာသာသာသနာဆိုင္ရာျပစ္မႈမ်ားဟူေသာ အခန္းတြင္ ျပစ္မႈဆို္င္ရာဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၅၊ ၂၉၅(က)၊ ၂၉၆၊ ၂၉၇ ႏွင့္ ၂၉၈ ဟူ၍ ေဖာ္ျပပါရွိပါသည္။
ပုဒ္မ ၂၉၅
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း ေနထိုင္ေသာ လူတစ္စားကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာသာသနာကို ေစာ္ကားရန္အႀကံျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳေသာေနရာကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ အထြဋ္အျမတ္ထားရာ အရာ၀တၳဳကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဖ်က္ဆီးျခင္း သို႔တည္းမဟုတ္ ယုတ္ညံ့ေစျခင္းသည္ ထိုဘာသာသာသနာကို ေစာ္ကားသည္ဟု လူတစ္စားက ယူဆတန္ရာသည္ ဟုသိလွ်က္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ မည္သူမဆို ထိုလူတစ္စားက ဘာသာသာသနာေရးဆိုင္ရာ ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳေသာေနရာကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ အထြဋ္အျမတ္ထားေသာ အရာ၀တၳဳကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဖ်က္ဆီးလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ ပ်က္စီးနစ္နာေစလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ ယုတ္ညံ့ေစလွ်င္ ထိုသူကို ႏွစ္ႏွစ္ထိေထာင္ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္။
ရွင္းလင္းခ်က္
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း မွီတင္းေနထိုင္လွ်က္ရွိသူမ်ား ဘာသာသာသနာနွင့္ပတ္သက္၍ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္ျပဳထားရာ ဘာသာ၀င္တစ္ဦးသည္ အျခားဘာသာ၀င္မ်ား၀တ္ျပဳရာေနရာ သို႔တည္းမဟုတ္ အထြဋ္အျမတ္ထားရာ အရာ၀တၳဳမ်ားကို ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ယုတ္ညံ့ေစျခင္း နွင့္ ေစာ္ကားျခင္းမျပဳႏိုင္ရန္ ျပဌာန္းထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာသာသနာကိုေစာ္ကားလွ်င္ ကိုယ္အဂၤါကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပစၥည္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ အက်င့္စာရိတၱကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေစာ္ကားသကဲ့သို႔ အေစာ္ကားခံရသူအဖို႔ နာက်ည္းတတ္သျဖင့္ လူတစ္စုႏွင့္တစ္စု အဓိက႐ုဏ္းမ်ားျဖစ္ပြားရန္ အေၾကာင္းေပၚေပါက္လာႏိုင္ပါသည္။
လူတစ္စားကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာသာသနာဟုဆိုရာတြင္ ကိုးကြယ္ရာလူဦးေရနည္းသည္မ်ားသည္မဟူ လူတစ္စားကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာသာသနာ၀င္မ်ားႏွင့္ အက်ံဳး၀င္ေပသည္။ ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳရန္ေနရာႏွင့္ အ႐ိုအေသျပဳအပ္ေသာေနရာမတူေခ်။`
ဥပမာ။ ။ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား အသိအမွတ္ျပဳလက္ခံရာ ေရာင္ဇာဂူဗိမာန္တည္ရွိရာေနရာမ်ားသည္ ႐ိုေသအေလးထားရမည့္ေနရာျဖစ္ပါသည္။ ၀တ္ျပဳရာေနရာမဟုတ္ပါ။ ၀တ္ျပဳရာေနရာသည္ကား ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္မ်ားျဖစ္သည္ကို ခြဲျခားသိထားဖို႔လိုပါသည္။
အထက္ေဖာ္ျပပါေနရာကို ေစာ္ကားလွ်င္ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၉၅ ႏွင့္ ၿငိစြန္းမႈရွိမည္ျဖစ္ၿပီး ျပစ္ဒဏ္မ်ားက်ခံရမည္ျဖစ္၍ အထူးသတိျပဳေရွာင္ရွားရန္ အသိေပးရွင္းလင္းအပ္ပါသည္။
ပုဒ္မ ၂၉၅(က)
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ေနထိုင္ေသာလူတစ္စား၏ ဘာသာေရးစိတ္ကို နားက်ည္းေစရန္ တမင္ မသမာေသာအႀကံျဖင့္ မည္သူမဆို စကားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ စာျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ထင္ရွားေသာ ပံုသ႑ာန္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ထိုလူတစ္စားကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာ သာသနာကိုလည္းေကာင္း၊ ဘာသာ သာသနာေရးယံုၾကည္မႈကို လည္းေကာင္း ေစာ္ကားလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ ေစာ္ကားရန္အားထုတ္လွ်င္ ထိုသူကို ႏွစ္ႏွစ္အထိ ေထာင္ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္။
ရွင္းလင္းခ်က္
ဤဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၅(က) ကို ၁၉၂၇ ခုႏွစ္တြင္ ျပဌာန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယင္းဥပေဒပုဒ္မ ကိုမျပဌာန္းမီ ဘာသာေရးစိတ္ကို နာေစရန္ ႏႈတ္ျဖင့္ေျပာဆိုျခင္းကို ဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၅ ျဖင့္ အေရးယူခဲ့သည္။
အေရးအသားျဖင့္ ျပဳေသာကိစၥကိုမူ ျပစ္မႈဆို္င္ရာဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၅၃(က) ျဖင့္အေရးယူပါသည္။ ယင္းဥပေဒပုဒ္မ ၁၅၃(က) မွာ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးႏွင့္တစ္မ်ဳိး ရန္ၿငွိဳးစိတ္ထားေစရန္ႏွင့္ မုန္းတီးစိတ္ထားေစရန္ အားေပးအားေၿမွာက္ျပဳသည့္ ကိစၥအတြက္ျဖစ္၍ ဘာသာေရးစိတ္နာက်ည္းေစရန္ ကိစၥႏွင့္ အက်ံဳးမသည့္အေလ်ာက္ ဤပုဒ္မကို ျပဌာန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ပုဒ္မ၂၉၆
ဥပေဒႏွင့္အညီ ဘာသာသာသနာေရးဆိုင္ရာ ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳျခင္းျပဳေနေသာ သို႔တည္းမဟုတ္ မိမိအေလ်ာက္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစလ်င္ ထိုသူကို တစ္ႏွစ္အထိ ေထာင္ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ဳိးျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္။
ရွင္းလင္းခ်က္
အထက္ပါျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၆ သည္ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ပိုင္ခြင့္ကို အေႏွာက္အယွက္ျပဳျခင္းမွ အကာအကြယ္ေပးရန္ ရည္ရြယ္ျပဌာန္းထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သတိႀကီးစြာျဖင့္ ေရွာင္ရွားရန္လိုအပ္ပါသည္။
ပုဒ္မ၂၉၇
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာသူ စိတ္ကိုနာေစရန္ အႀကံျဖစ္ေစ၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုးကြယ္ သည့္ဘာသာသာသနာကို ေစာ္ကားရန္အႀကံျဖစ္ေစ၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သူ၏ စိတ္ကိုနာေစတန္ရာသည္ကို သို႔တည္းမဟုတ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာသူကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာသာသနာကို ေစာ္ကားတန္ရာသည္ကို သိိလွ်က္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ မည္သူမဆို ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳေသာ ေနရာ၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သခၤ်ဳိင္း၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အသုဘအခမ္းအနား ေဆာင္ရြက္ရန္ သီးတန္႔ထားသည့္ေနရာ၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူေသ အေလာင္းထားသည့္သီးသန္႔ေနရာ ၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကားလွ်င္ သုိ့တည္းမဟုတ္ သူေသအေလာင္းကို မဖြယ္မရာျပဳလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ အသုဘအခမ္းအနားက်င္းပေဆာင္ရြက္ရန္ စုေ၀းေနသူမ်ားကို အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ အသုဘအခမ္းအနားက်င္းပေဆာင္ရြက္ရန္ စုေ၀းေနသူမ်ားကို အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစလွ်င္ ထိုသူကို တစ္ႏွစ္အထိေထာင္ဒဏ္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္။
ရွင္းလင္းခ်က္
ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံအရ ေသသူကို ရွင္သူမ်ား ၾကည္ၫိဳေလးစားၾကသည့္အတိုင္း လူေသအေလာင္းၿမွပ္ႏွံရာ မီးသၿဂိဳလ္ရာေနရာမ်ားသို႔ ၀င္ေရာက္ေစာ္ကားျခင္းမွ ကာကြယ္ရန္ျဖစ္သည္။ ထိုျပင္ သူေသအေလာင္းကို မဖြယ္မရာျပဳလွ်င္ေသာ္၎၊ အသုဘအခမ္းအနားက်င္းပရန္ စုေ၀းေနသူမ်ားကို ေႏွာင့္ယွက္လွ်င္ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၉၇ ႏွင့္ အက်ံဳး၀င္မည္ျဖစ္ပါသည္။
သူတစ္ထူး၏ နာေရးကိစၥသည္ သာေရးကိစၥႏွင့္မတူသည္ကို အထူးသတိ္ျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ နာေရးကိစၥအတြက္ အပူမီးေတာက္ေနေသာအခ်ိန္ျဖစ္ေန၍ ပိုမိုသတိထားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဤေနရာတြင္ မိမိသည္ သူတစ္ပါး၏ အပူမီးေအးခ်မ္းေစရန္ အကူအညီေပးသူသာျဖစ္သင့္သည္။ အေႏွာင့္အယွက္ေပးသူျဖစ္ပါက ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၇ ႏွင့္အေရးယူအျပစ္ေပးခံရမည္ျဖစ္၍ သတိႀကီးစြာေရွာင္းရွားရန္ လိုအပ္ပါသည္။
ပုဒ္မ ၂၉၈
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာသူ၏ ဘာသာေရးစိတ္ကို နာက်ည္းေစရန္ တမင္ႀကံ၍ မည္သူမဆို ထိုသူၾကားေလာက္ေသာေနရာမွ စကားေျပာဆိုလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ အသံတစ္ခုခုကို ျပဳလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ ထုိသူျမင္ေလာက္ေသာေနရာ၌ ကိုယ္အမူအရာတစ္ခုခုကိုျပဳလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ အရာ၀တၳဳတစ္ခုခုကိုထားလွ်င္ ထိုသူကို တစ္ႏွစ္အထိေထာင္ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစခ်မွတ္ရမည္။
ရွင္းလင္းခ်က္
ဘာသာေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ လြတ္လပ္စြာေဟာေျပာခြင့္ေပးထားရာ လြတ္လပ္စြာေဟာေျပာရာ၌ အျခားသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ဘာသာေရးစိတ္ကို ထိခိုုက္နာက်ည္းေစရန္ အႀကံျဖင့္တမင္ျပဳျခင္းကို တားျမစ္ရန္အတြက္ ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၉၈ ကိုုျပဌာန္းထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အထူးသျဖင့္ ေဟာေျပာသူမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ေပသည္။ မိမိေဟာေျပာခ်က္သည္ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္အားဦးတည္၍ ေျပာဆိုခ်က္မျဖစ္ေစရန္ သတိျပဳရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ေဟာေျပာသူ၏ ေဟာေျပာခ်က္သည္ သူတစ္ပါး၏ ဘာသာေရးစိတ္ကိုနာက်ည္းေစလွ်င္ ျပဳျပင္သင့္ျပဳျပင္အပ္သည့္ ကိစၥကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္းသာျဖစ္သည္ဟု ထုေခ်ျခင္းမျပဳႏုိင္ သုိ႔ျဖစ္၍ သတိႀကီးစြာျဖင့္ေဟာေျပာရန္လိုအပ္ပါသည္။ သတိမျပဳဘဲစည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ေဟာေျပာပါက ယင္းဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၈ ႏွင့္ ၿငိစြန္းမည္ျဖစ္၍ ျပစ္ဒဏ္က်ခံရမည္ျဖစ္ပါသည္။
ယခုလုိ ေလ့လာသိရွိသမွ် စုေဆာင္းေရးသားတင္ျပရျခင္းသည္ စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား၊ ဖတ္႐ႈသူမ်ားႏွင့္ ေဟာေျပာသူမ်ား ဗဟုသုတရရွိေစလိုေသာ ေစတနာျဖင့္လည္းေကာင္း သာသနာေရးဆိုရာ ျပစ္မႈမ်ားကို အေလးထားသတိျပဳဆင္ျခင္ တံုတရားဦးစားေပးေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဘာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈကို ထိန္းသိမ္းႏုိင္ၾကေစရန္ ေစတနာျဖင့္ သတိေပး ေရးသားေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
ကိုးကားခ်က္။ ။ (၁) ျမန္မာႏိုင္ငံတိုင္းက်ိဳးျပည္က်ိဳးျပဳ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားစာအုပ္ ပထမတြဲ၊ ဒုတိယတြဲ ႏွင့္ တတိယတြဲ။
(၂) ဦးစီးအရာရွိ (ပထမတန္း) ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရးၫႊန္ၾကားေရးမႈး႐ံုး၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနထုတ္ ``သာသနာေရာင္၀ါ ထြန္းေစဖို႔´´။
(၃) ထြန္းျမတ္ (ဘုိတေထာင္)ေဆာင္ပါး၊ နိဗၺာန္ေဆာ္စာေစာင္ ၅၆ ႏွစ္ေျမာက္အထူးထုတ္။
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မွီတင္းေနထိုင္လွ်က္ရွိၾကေသာ လူဦးေရ (၅၃)သန္းတို႔အား အဟန္႔အတားမရွိ မိမိသက္၀င္ယံုၾကည္ရာဘာသာသာသနာကို ႏုိင္ငံေတာ္မွ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္ျပဳထားပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၊ အစၥလာမ္ဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၊ ဟိႏၵဴဘာသာႏွင့္ နတ္ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာမ်ားမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက သူ႔သမိုင္း၊ သူ႔ေခတ္၊ သူ႔အခ်ိန္၊ သူ႔အခါႏွင့္ ေရာက္ရွိလာသလို ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရသည္လည္းသူ႔ေခတ္၊ သူ႔အခါႏွင့္ လိုက္ေလ်ာ္ညီေအာင္ ဘာသာေရးကိစၥမ်ားေဆာင္ရြက္ရန္ ၀န္ႀကီးဌာနကုိ သီးျခားဖြဲစည္းအုပ္ခ်ဳပ္ေစလွ်က္ရွိပါသည္။
ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက ဘာသာတစ္ခုႏွင့္တစ္ခု အျပန္အလွန္ ေထာက္ထားစာနာေလးစားလွ်က္ တိုင္းးရင္းသာဘာသာ၀င္မ်ားသည္ အခ်င္းခ်င္း ရင္းနွီးခ်စ္ခင္မႈမ်ား အျပည့္အ၀ရွိေနသည္ကို ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ တို႔သည္ မနာလိုမ႐ႈစိမ့္ျဖစ္ကာ ေသြးထိုးေပးမႈေၾကာင့္ ဘာသာေရးအဓိက႐ုဏ္းမ်ားေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။
သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနသည္ ဦးစီးဌာနအသြင္ျဖင့္ ၂.၃.၆၂ ခုႏွစ္မွ ၂၀.၃.၉၂ ခုႏွစ္အထိ ျပည္ထဲေရးႏွင့္ သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္တြင္ ရပ္တည္ခဲ့ပါသည္။ သာသနာေတာ္ထြန္းကား သန္႔ရွင္းတည္တန္႔ျပန္႔ပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးထမ္းစဥ္လာမ်ား ျပန္လည္ေပၚထြန္းလာေစေရး စသည္တို႔ကို ရည္ေမွ်ာ္၍ သာသာနာေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနဟူ၍ ၂၀.၃.၉၂ ရက္စြဲပါ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာအမွတ္ ၂၃/၉၂ ျဖင့္ သီးျခားစီ ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါသည္။
ျပည္ေတာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ၌ မွီတင္းေနထိုင္ၾကသူမ်ားသည္ မိမိတို႔ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရာဘာသာ သာသနာ၏ အဆံုးအမမ်ားကို လိုက္နာက်င့္သံုးၾကသလို အျခားဘာသာ၊ သာသနာ၀င္မ်ား၏ အဆံုးအမကို ေလ့လာသိရွိထားရန္လည္း လိုအပ္ပါသည္။ သို႔မွသာလွ်င္ ဘာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္ရင္ႏွီးမႈမ်ားရရွိႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။
သာသနာေရးဦးစီးဌာန၏-
မူ၀ါဒမ်ားမွာ-
-ႏိုင္ငံသားမ်ား လြတ္လပ္စြာယံုၾကည္ကိုးကြယ္ခြင့္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္အျပည့္အ၀ ရရွိၾကေစရန္၊
-ဘာသာေရးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္လူႀကီးမ်ား အခမဲ့ယာဥ္စီးခြင့္လက္မွတ္လွဴဒါန္းေပးအပ္ျခင္း၊
-ဗုဒၶဘာသာ၊ခရစ္ယာန္ဘာသာ၊ အစၥလာမ္ဘာသာ ႏွင့္ ဟိႏၵဴဘာသာေရးဆိုင္ရာ ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးမ်ားတြင္ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အသံလႊင့္ေဟာေျပာမႈကို ညွိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊
-ဘုရားေဂါပကမ်ား၊ ဗလီေဂါပကမ်ား၊ ခရစ္ယာန္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္း ေဂါပကမ်ား၊ ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္း ေဂါပကမ်ားအားလိုအပ္ပါက ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲေပးျခင္း၊
-ေဂါပကစည္းမ်ဥ္းက် တရားမက်င့္ထံုး ဥပေဒပုဒ္မ ၉၂ အရအတည္ျပဳႏုိင္ေရးအတြက္ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္႐ံုးသို႔ သေဘာထားမွတ္ခ်က္မ်ား ျပန္ၾကားေပးျခင္း၊
-ႏွစ္စဥ္ဘာသာေရးျပကၡဒိန္ထုတ္ေ၀ခြင့္ျပဳျခင္း၊
-ဘာသာေရးအဖြဲ႕မ်ားသည္ ျပည္ပဘာသာေရးဆိုင္ရာပစၥည္းမ်ား တင္သြင္းျခင္း၊ ျပည္ပသို႔ယူေဆာင္ရန္ေလွ်ာက္ထားလာသည့္ကိစၥမ်ားကို စိစစ္ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊
-ျပည္ပမွျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာသည့္ ဘာသာေရးဆိုင္ရာပုဂိၢဳလ္မ်ား၏ ျပည္၀င္ခြင့္ကို စီစစ္ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊
-ျပည္ပသို႔သာသနာေရးရာကိစၥျဖင့္သြားလိုသူဘာသာေရးအဖြဲ႕အစည္းမွေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ သာသနာ့၀န္ထမ္းမ်ား၏ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ားရရွိရန္ စိစစ္ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊
-ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံ၊ မကၠာၿမိဳ႕သို႔ ဟဂ်္ျပဳႏိုင္ရန္အတြက္ ႏွစ္စဥ္ဟာဂ်ီေလာင္း (၂၀၀) ေက်ာ္သြားႏိုင္ရန္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊
စသည္မ်ားကို ၫိွႏႈိင္းတိုင္ပင္ေဆာင္ရြက္ေပးပါသည္။
ႏွစ္စဥ္ဘာသာေရးေထာက္ပံမႈမ်ားေပးအပ္လွ်က္ရွိသည့္အျပင္ အျခားဘာသာ၀င္မ်ား၏ ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးမ်ား အခမ္းအနားမ်ားႏွင့္ သင္တန္းမ်ားကို မိသားစုစိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲမ်ား ကိုယ္တိုင္တက္ေရာက္အားေပးျခင္းအားျဖင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားမွာ မိမိတို႔ယံုၾကည္သက္၀င္ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားကိုလြတ္လပ္စြာ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ႏိုင္ခြင့္ရရွိျခင္းျဖင့္ ဘာသာ၀င္မ်ားအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္စာနာမႈရွိလာၾကၿပီး သာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္မႈရွိမွ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးေအးခ်မ္းသာယာမႈရွိမည္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးမရမီ ၁၈၆၁ ခုႏွစ္ မတ္(၁) ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းေနထိုင္ၾကသည့္ ဘာသာေပါင္းစံုတုိ႔အတြက္ ရာဇသတ္ႀကီးဥပေဒအခန္း (၁၅) ကိုျပဌာန္းခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရာဇသတ္ႀကီးဥပေဒ၌ ဘာသာသာသနာဆိုင္ရာျပစ္မႈမ်ားဟူေသာ အခန္းတြင္ ျပစ္မႈဆို္င္ရာဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၅၊ ၂၉၅(က)၊ ၂၉၆၊ ၂၉၇ ႏွင့္ ၂၉၈ ဟူ၍ ေဖာ္ျပပါရွိပါသည္။
ပုဒ္မ ၂၉၅
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း ေနထိုင္ေသာ လူတစ္စားကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာသာသနာကို ေစာ္ကားရန္အႀကံျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳေသာေနရာကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ အထြဋ္အျမတ္ထားရာ အရာ၀တၳဳကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဖ်က္ဆီးျခင္း သို႔တည္းမဟုတ္ ယုတ္ညံ့ေစျခင္းသည္ ထိုဘာသာသာသနာကို ေစာ္ကားသည္ဟု လူတစ္စားက ယူဆတန္ရာသည္ ဟုသိလွ်က္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ မည္သူမဆို ထိုလူတစ္စားက ဘာသာသာသနာေရးဆိုင္ရာ ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳေသာေနရာကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ အထြဋ္အျမတ္ထားေသာ အရာ၀တၳဳကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဖ်က္ဆီးလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ ပ်က္စီးနစ္နာေစလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ ယုတ္ညံ့ေစလွ်င္ ထိုသူကို ႏွစ္ႏွစ္ထိေထာင္ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္။
ရွင္းလင္းခ်က္
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း မွီတင္းေနထိုင္လွ်က္ရွိသူမ်ား ဘာသာသာသနာနွင့္ပတ္သက္၍ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္ျပဳထားရာ ဘာသာ၀င္တစ္ဦးသည္ အျခားဘာသာ၀င္မ်ား၀တ္ျပဳရာေနရာ သို႔တည္းမဟုတ္ အထြဋ္အျမတ္ထားရာ အရာ၀တၳဳမ်ားကို ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ယုတ္ညံ့ေစျခင္း နွင့္ ေစာ္ကားျခင္းမျပဳႏိုင္ရန္ ျပဌာန္းထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာသာသနာကိုေစာ္ကားလွ်င္ ကိုယ္အဂၤါကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပစၥည္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ အက်င့္စာရိတၱကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေစာ္ကားသကဲ့သို႔ အေစာ္ကားခံရသူအဖို႔ နာက်ည္းတတ္သျဖင့္ လူတစ္စုႏွင့္တစ္စု အဓိက႐ုဏ္းမ်ားျဖစ္ပြားရန္ အေၾကာင္းေပၚေပါက္လာႏိုင္ပါသည္။
လူတစ္စားကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာသာသနာဟုဆိုရာတြင္ ကိုးကြယ္ရာလူဦးေရနည္းသည္မ်ားသည္မဟူ လူတစ္စားကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာသာသနာ၀င္မ်ားႏွင့္ အက်ံဳး၀င္ေပသည္။ ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳရန္ေနရာႏွင့္ အ႐ိုအေသျပဳအပ္ေသာေနရာမတူေခ်။`
ဥပမာ။ ။ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား အသိအမွတ္ျပဳလက္ခံရာ ေရာင္ဇာဂူဗိမာန္တည္ရွိရာေနရာမ်ားသည္ ႐ိုေသအေလးထားရမည့္ေနရာျဖစ္ပါသည္။ ၀တ္ျပဳရာေနရာမဟုတ္ပါ။ ၀တ္ျပဳရာေနရာသည္ကား ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္မ်ားျဖစ္သည္ကို ခြဲျခားသိထားဖို႔လိုပါသည္။
အထက္ေဖာ္ျပပါေနရာကို ေစာ္ကားလွ်င္ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၉၅ ႏွင့္ ၿငိစြန္းမႈရွိမည္ျဖစ္ၿပီး ျပစ္ဒဏ္မ်ားက်ခံရမည္ျဖစ္၍ အထူးသတိျပဳေရွာင္ရွားရန္ အသိေပးရွင္းလင္းအပ္ပါသည္။
ပုဒ္မ ၂၉၅(က)
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ေနထိုင္ေသာလူတစ္စား၏ ဘာသာေရးစိတ္ကို နားက်ည္းေစရန္ တမင္ မသမာေသာအႀကံျဖင့္ မည္သူမဆို စကားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ စာျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ထင္ရွားေသာ ပံုသ႑ာန္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ထိုလူတစ္စားကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာ သာသနာကိုလည္းေကာင္း၊ ဘာသာ သာသနာေရးယံုၾကည္မႈကို လည္းေကာင္း ေစာ္ကားလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ ေစာ္ကားရန္အားထုတ္လွ်င္ ထိုသူကို ႏွစ္ႏွစ္အထိ ေထာင္ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္။
ရွင္းလင္းခ်က္
ဤဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၅(က) ကို ၁၉၂၇ ခုႏွစ္တြင္ ျပဌာန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယင္းဥပေဒပုဒ္မ ကိုမျပဌာန္းမီ ဘာသာေရးစိတ္ကို နာေစရန္ ႏႈတ္ျဖင့္ေျပာဆိုျခင္းကို ဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၅ ျဖင့္ အေရးယူခဲ့သည္။
အေရးအသားျဖင့္ ျပဳေသာကိစၥကိုမူ ျပစ္မႈဆို္င္ရာဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၅၃(က) ျဖင့္အေရးယူပါသည္။ ယင္းဥပေဒပုဒ္မ ၁၅၃(က) မွာ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးႏွင့္တစ္မ်ဳိး ရန္ၿငွိဳးစိတ္ထားေစရန္ႏွင့္ မုန္းတီးစိတ္ထားေစရန္ အားေပးအားေၿမွာက္ျပဳသည့္ ကိစၥအတြက္ျဖစ္၍ ဘာသာေရးစိတ္နာက်ည္းေစရန္ ကိစၥႏွင့္ အက်ံဳးမသည့္အေလ်ာက္ ဤပုဒ္မကို ျပဌာန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ပုဒ္မ၂၉၆
ဥပေဒႏွင့္အညီ ဘာသာသာသနာေရးဆိုင္ရာ ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳျခင္းျပဳေနေသာ သို႔တည္းမဟုတ္ မိမိအေလ်ာက္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစလ်င္ ထိုသူကို တစ္ႏွစ္အထိ ေထာင္ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ဳိးျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္။
ရွင္းလင္းခ်က္
အထက္ပါျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၆ သည္ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ပိုင္ခြင့္ကို အေႏွာက္အယွက္ျပဳျခင္းမွ အကာအကြယ္ေပးရန္ ရည္ရြယ္ျပဌာန္းထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သတိႀကီးစြာျဖင့္ ေရွာင္ရွားရန္လိုအပ္ပါသည္။
ပုဒ္မ၂၉၇
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာသူ စိတ္ကိုနာေစရန္ အႀကံျဖစ္ေစ၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုးကြယ္ သည့္ဘာသာသာသနာကို ေစာ္ကားရန္အႀကံျဖစ္ေစ၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သူ၏ စိတ္ကိုနာေစတန္ရာသည္ကို သို႔တည္းမဟုတ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာသူကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာသာသနာကို ေစာ္ကားတန္ရာသည္ကို သိိလွ်က္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ မည္သူမဆို ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳေသာ ေနရာ၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သခၤ်ဳိင္း၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အသုဘအခမ္းအနား ေဆာင္ရြက္ရန္ သီးတန္႔ထားသည့္ေနရာ၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူေသ အေလာင္းထားသည့္သီးသန္႔ေနရာ ၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကားလွ်င္ သုိ့တည္းမဟုတ္ သူေသအေလာင္းကို မဖြယ္မရာျပဳလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ အသုဘအခမ္းအနားက်င္းပေဆာင္ရြက္ရန္ စုေ၀းေနသူမ်ားကို အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ အသုဘအခမ္းအနားက်င္းပေဆာင္ရြက္ရန္ စုေ၀းေနသူမ်ားကို အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစလွ်င္ ထိုသူကို တစ္ႏွစ္အထိေထာင္ဒဏ္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္။
ရွင္းလင္းခ်က္
ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံအရ ေသသူကို ရွင္သူမ်ား ၾကည္ၫိဳေလးစားၾကသည့္အတိုင္း လူေသအေလာင္းၿမွပ္ႏွံရာ မီးသၿဂိဳလ္ရာေနရာမ်ားသို႔ ၀င္ေရာက္ေစာ္ကားျခင္းမွ ကာကြယ္ရန္ျဖစ္သည္။ ထိုျပင္ သူေသအေလာင္းကို မဖြယ္မရာျပဳလွ်င္ေသာ္၎၊ အသုဘအခမ္းအနားက်င္းပရန္ စုေ၀းေနသူမ်ားကို ေႏွာင့္ယွက္လွ်င္ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၉၇ ႏွင့္ အက်ံဳး၀င္မည္ျဖစ္ပါသည္။
သူတစ္ထူး၏ နာေရးကိစၥသည္ သာေရးကိစၥႏွင့္မတူသည္ကို အထူးသတိ္ျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ နာေရးကိစၥအတြက္ အပူမီးေတာက္ေနေသာအခ်ိန္ျဖစ္ေန၍ ပိုမိုသတိထားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဤေနရာတြင္ မိမိသည္ သူတစ္ပါး၏ အပူမီးေအးခ်မ္းေစရန္ အကူအညီေပးသူသာျဖစ္သင့္သည္။ အေႏွာင့္အယွက္ေပးသူျဖစ္ပါက ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၇ ႏွင့္အေရးယူအျပစ္ေပးခံရမည္ျဖစ္၍ သတိႀကီးစြာေရွာင္းရွားရန္ လိုအပ္ပါသည္။
ပုဒ္မ ၂၉၈
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာသူ၏ ဘာသာေရးစိတ္ကို နာက်ည္းေစရန္ တမင္ႀကံ၍ မည္သူမဆို ထိုသူၾကားေလာက္ေသာေနရာမွ စကားေျပာဆိုလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ အသံတစ္ခုခုကို ျပဳလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ ထုိသူျမင္ေလာက္ေသာေနရာ၌ ကိုယ္အမူအရာတစ္ခုခုကိုျပဳလွ်င္ သို႔တည္းမဟုတ္ အရာ၀တၳဳတစ္ခုခုကိုထားလွ်င္ ထိုသူကို တစ္ႏွစ္အထိေထာင္ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစခ်မွတ္ရမည္။
ရွင္းလင္းခ်က္
ဘာသာေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ လြတ္လပ္စြာေဟာေျပာခြင့္ေပးထားရာ လြတ္လပ္စြာေဟာေျပာရာ၌ အျခားသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ဘာသာေရးစိတ္ကို ထိခိုုက္နာက်ည္းေစရန္ အႀကံျဖင့္တမင္ျပဳျခင္းကို တားျမစ္ရန္အတြက္ ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၉၈ ကိုုျပဌာန္းထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အထူးသျဖင့္ ေဟာေျပာသူမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ေပသည္။ မိမိေဟာေျပာခ်က္သည္ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္အားဦးတည္၍ ေျပာဆိုခ်က္မျဖစ္ေစရန္ သတိျပဳရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ေဟာေျပာသူ၏ ေဟာေျပာခ်က္သည္ သူတစ္ပါး၏ ဘာသာေရးစိတ္ကိုနာက်ည္းေစလွ်င္ ျပဳျပင္သင့္ျပဳျပင္အပ္သည့္ ကိစၥကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္းသာျဖစ္သည္ဟု ထုေခ်ျခင္းမျပဳႏုိင္ သုိ႔ျဖစ္၍ သတိႀကီးစြာျဖင့္ေဟာေျပာရန္လိုအပ္ပါသည္။ သတိမျပဳဘဲစည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ေဟာေျပာပါက ယင္းဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၈ ႏွင့္ ၿငိစြန္းမည္ျဖစ္၍ ျပစ္ဒဏ္က်ခံရမည္ျဖစ္ပါသည္။
ယခုလုိ ေလ့လာသိရွိသမွ် စုေဆာင္းေရးသားတင္ျပရျခင္းသည္ စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား၊ ဖတ္႐ႈသူမ်ားႏွင့္ ေဟာေျပာသူမ်ား ဗဟုသုတရရွိေစလိုေသာ ေစတနာျဖင့္လည္းေကာင္း သာသနာေရးဆိုရာ ျပစ္မႈမ်ားကို အေလးထားသတိျပဳဆင္ျခင္ တံုတရားဦးစားေပးေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဘာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈကို ထိန္းသိမ္းႏုိင္ၾကေစရန္ ေစတနာျဖင့္ သတိေပး ေရးသားေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
ကိုးကားခ်က္။ ။ (၁) ျမန္မာႏိုင္ငံတိုင္းက်ိဳးျပည္က်ိဳးျပဳ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားစာအုပ္ ပထမတြဲ၊ ဒုတိယတြဲ ႏွင့္ တတိယတြဲ။
(၂) ဦးစီးအရာရွိ (ပထမတန္း) ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရးၫႊန္ၾကားေရးမႈး႐ံုး၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနထုတ္ ``သာသနာေရာင္၀ါ ထြန္းေစဖို႔´´။
(၃) ထြန္းျမတ္ (ဘုိတေထာင္)ေဆာင္ပါး၊ နိဗၺာန္ေဆာ္စာေစာင္ ၅၆ ႏွစ္ေျမာက္အထူးထုတ္။
No comments:
Post a Comment
ေပးထားသည္႔ မွတ္ခ်က္မ်ားအား မၾကာမီ တင္ေပးပါမည္။ေခတၱေစာင္႔ဆိုင္းပါ။
ေက်းဇူးတင္ပါသည္။