ယခုအခါ လူမ်ားစြာကပင္ အစၥလာမ္၏ စစ္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိင္ရာ အျမင္မွား ကို ေျပာဆုိလာေနႀက သည္။ ဤေမးခြန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေျဖတစ္ရပ္ကို ေပးဖို႔ရာလြယ္ကူလွသည္ မဟုတ္ပါ။ အစၥလာမ္ ဟူေသာ ေ၀ါဟာရကုိ သံုးစြဲလာသူ တုိင္း နည္းတူပင္ စစ္အေႀကာင္းကိုလည္း အမ်ားေျပာ လာႀကသည္။ ဤႏွစ္ခုအႀကား ဆက္စပ္မႈကလည္း သူ႕အလိုလုိ ပင္ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္လာေပသည္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ စာနယ္ဇင္းမ်ားႏွင့္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက အစၥလာမ္ကို ေႀကာက္စရာအျဖစ္ ထင္ဟပ္သြားေအာင္ ဘာသာေရးစစ္ (Holy War) ဆုိၿပီးေတာ့ပါ ျဖည့္စြက္ၿပီး ေ၀ဖန္လာခဲ့ႀကသည္။အစၥလာမ္ဟူသည္ ၿငိမ္းခ်မ္ေရးကို ဖန္တီးျခင္းမည္၏
ယေန႔ အစၥလာမ္ဟူေသာ ေ၀ါဟာရကုိ လူသံုးမ်ားလာသေလာက္ ယင္း၏ အဓိပၸာယ္ကိုကား လူအ နည္း ငယ္ကသာ သိရွိႀကပါသည္။ အမ်ားစုႀကီးကမူ ကမာၻ႕ဘာသာႀကီးတစ္ခု၏ အမည္ဆုိ႐ံု ေလာက္ သာ သိထားႀကပါေတာ့သည္။ ယံုႀကည္ခ်က္၏ အဓိကလုိအင္မ်ားကို ထင္ဟပ္ထားရာ ဤေ၀ါဟာရ၏ အနက္ကုိမူ စဥ္းစားမိသူက အနည္းအက်ဥ္း မွ်သာရွိပါသည္။ ဤသို႔အနက္အမွန္ကို မသိရွိႀကရာက မလိုတမာ အျမင္မွား အထင္မွားမႈမ်ားက တြင္က်ယ္သြားရျခင္းျဖစ္ သည္။ အစၥလာမ္သည္ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရး ကို ဖန္တီးျခင္းဟု အနက္အဓိပၸာယ္ရသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ဖန္တီးယူရာ ဘ၀လမ္းစဥ္ႏွင့္ ဘာသာ တရားလည္းျဖစ္သည္။ ဖန္တီးယူမႈဟူေသာ အမည္သည္ကပင္လွ်င္ အစၥလာမ္ျဖစ္သည္။ လူသားထု အတြက္ အေရးပါသမွ် အခန္းက႑ အသီးသီး၀ယ္ အစၥလာမ္က ၿငိမ္းခ်မ္းပကတိရွိေနေရးကို လုိလား ပါ သည္။ လူသည္ ထာ၀ရအရွင္ႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုပါ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ရယူပါမည္။ ဤသို႔ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ႀကံျပဳ မူေနထုိင္သူကုိသာ မြစ္လင္မ္ (၀ါ) ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဖန္တီးသူဟု ေခၚဆုိပါသည္။
ဘာသာေရးစစ္ပြဲ (Holy War) ဟူ၍မ႐ွိပါ
ဤသုိ႔ဆုိပါက “ဘာသာေရးစစ္ပြဲ (Holy War) ဆုိသည္က မည္သည့္သေဘာပါနည္း” ဟု ေမးစရာရွိလာပါ သည္။ တကယ္ဆုိ ကုရ္အာန္ထဲတြင္လည္း ဘာသာေရး စစ္ပြဲဆုိၿပီးမပါရွိပါ။ အစၥလာမ္ႏွင့္ ဘာမွ မပတ္သက္ေသာ ေ၀ါဟာရ တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။ အေနာက္တုိင္း အီဆာအီတုိ႔က အေရွ႕တုိင္းအေပၚ ခရူးဆိတ္စစ္ပြဲကို ဆင္ႏႊဲရာ၀ယ္ အစၥလာမ္ႏွင့္ မြစ္လင္မ္ မ်ားအေပၚ ဆန္႔က်င္ခဲ့စဥ္ အလယ္ေခတ္၌ ထြင္လိုက္သည့္ အေခၚအေ၀ၚ တစ္ခုသာျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို လူတုိ႔က ဘာသာေရးစစ္ပြဲ (Holy War) ဟု ေခၚဆိုႀကရာက တြင္သြား ရျခင္းျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ “သူခုိးက လူလူ” ဆုိၿပီး ဟစ္ေနျခင္းသည္ျဖစ္သည္။
ေဂ်ဟာဒ္ဟူသည္
ကုရ္အာန္ထဲတြင္ ဘာသာေရးစစ္ပြဲဆုိၿပီး မပါပါလွ်င္ ေဂ်ဟာဒ္ဟူသည္ ဤအဓိပၸာယ္ပင္ မဟုတ္ေလာဟု ေမးစရာရွိ လာပါသည္။ လံုး၀မဟုတ္ပါ။ ေဂ်ဟာဒ္သည္ ကုရ္အာန္ မွေ၀ါဟာရ ျဖစ္ၿပီး ျမင့္ျမတ္ေသာဟူ၍ေရာ၊ စစ္ဟူ၍ေရာ အဓိပၸာယ္ကုိေဆာင္မထားပါ။ ယင္းကို ဘာသာ ျပန္ ရန္ပင္မလြယ္ကူလွပါ။ အေကာင္းဆံုးေဖာ္ျပႏိုင္ သည္ကား “အစြမ္းကုန္ တစ္စံု တစ္ရာ အားလုပ္ေဆာင္ျခင္း” (သုိ႔မဟုတ္) “အျပည့္အ၀ ႀကိဳးပမ္းလႈပ္ရွားမႈ” ဟု အနက္ရပါသည္။ ဤအတြက္ေႀကာင့္ မြစ္လင္မ္(ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုဖန္တီးသူ)၏ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ ခပ္သိမ္းသည္ပင္ ေဂ်ဟာဒ္ မည္ပါသည္။ သို႔အေနႏွင့္ ေဂ်ဟာဒ္ဟူသည့္ အျပည့္ အ၀ႀကိဳးပမ္းခ်က္ မပါဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ တရားမွ်တမႈ တုိ႕အတြက္ လုပ္ေဆာင္မႈကို ျပည့္၀ေသာ ပကတိရိုးသား ေသာလုပ္ရပ္ဆိုၿပီးယူ၍ မရေသးပါ။ တမန္ေတာ္ျမတ္(ဆြ)သခင္က “အေကာင္းဆံုးေသာ ေဂ်ဟာဒ္ဟူသည္ တရားမဲ့ေသာ မင္း၏ ေရွ႕ေမွာက္၀ယ္ မွန္ကန္ရာ (တရားမွ်တရာ) စကားကို ဆိုျခင္းပင္တည္း” ဟု မိန္႔ေျခြခဲ့ပါသည္။ ဤအခ်က္ကပင္ အျပည့္အ၀ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ဟူသည္ အဘယ္ အမ်ိဳးအစား ဆုိသည္ကို ႐ွင္းလင္းစြာ ညႊန္ျပေနပါသည္။ မိမိ၏ေႀကာက္စိတ္ကို ေအာင္ႏိုင္ ရမည္။ နစ္နာမည္ကို စိုးရြ႕ံ၍ ေရငံုႏႈပိတ္ေနျခင္းႏွင့္ အတၱ၀ါဒကို ေအာင္ႏိုင္ရပါမည္။
ဤ ေဂ်ဟာဒ္ဟူသည္ မိမိ၏ အတၱကို ထိန္းခ်ဳပ္ေအာင္ႏိုင္ျခင္းလည္း မည္ပါသည္။ ဤအတြက္ေႀကာင့္ပင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီး(ဆြ)က မိမိ၏ အေဆြေတာ္မ်ားႏွင့္ စစ္ ေျမၿပင္ မွျပန္လာခိုက္၀ယ္ “ငါတုိ႔တေတြကား အေသးစားေဂ်ဟာဒ္ဘက္မွ အႀကီးစား ေဂ်ဟာဒ္ ဘက္သုိ႔ ျပန္လွည့္ခဲ့ႀကၿပီ” ဆုိၿပီး မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ လက္နက္ကိုင္တုိက္ပြဲ၀င္မႈက အေသးစားေဂ်ဟာဒ္ျဖစ္ၿပီး မိမိအတၱကို တုိက္ခိုက္ျခင္းက အႀကီးစားေဂ်ဟာဒ္ ဟုဆုိပါသည္။ အစၥလာမ္တြင္စစ္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေျပာႀကားရာ၌ ဤအျမင္ကုိ ႏွလံုးပိုက္ထားရပါမည္။
ေဂ်ဟာဒ္သည္ အစၥလာမ္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဟူေသာ အိမ္ကို မုိးထားေသာ အမုိးပမာ အေရးပါ ေသာ က်င့္စဥ္ တာ၀န္တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ သာဂ်ဴလ္အူရုစ္က်မ္းတြင္ ေဂ်ဟာဒ္ကို ေအမာမ္ရာဂိဗ္ က အဓိပၸာယ္ေဖာ္ျပရာတြင္ အင္းအားကုိ အားကုန္သံုး၍ လႈပ္ရွားႀကိဳးပမ္းျခင္း ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိရာတြင္ ေဂ်ဟာဒ္တြင္ မြစ္လင္မ္တုိ႔အဖို႔ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္သုိ႔ခ်ီတက္ရာတြင္ ေတြ႕ႀကံဳရေသာ အခက္အခဲကို တြန္းလွန္ဖယ္ရွား ႀကိဳးပမ္း လႈပ္ရွားျခင္းကုိ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ယင္းသုိ႔ႀကိဳးပမ္းလႈပ္ရွားရာတြင္ ေနာက္ဆံုး အေနျဖင့္ စစ္မက္တုိက္ခုိက္ျခင္းျဖင့္ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ အသက္ကိုပင္ စြန္႔လႊတ္ျခင္းကို ျပဳႀကရသည္။ ယင္းသို႔ ျပဳလုပ္လႈပ္ရွားျခင္းကို ေဂ်ဟာဒ္ ဟုေခၚသည္။ သတိထားရမည္မွာ တရား ေသာ စစ္မက္ တုိက္ခုိက္ျခင္း သည္ ေဂ်ဟာဒ္တြင္ ပါ၀င္သည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ စစ္မက္တုိက္ခိုက္ျခင္းမွန္သမွ်ကို ေဂ်ဟာဒ္ဟု ေခါင္းစဥ္မတပ္ႏိုင္သလုိ ေဂ်ဟာဒ္ မဟုတ္ သည္ကိုလည္း သတိျပဳရေပမည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ရႈေထာင့္မွ ႀကည့္လွ်င္ မုအ္မင္န္မွန္သမွ်သည္ ေဂ်ဟာဒ္ကို ဆင္ႏႊဲရန္ အသင့္ျပင္ထားေသာ မူဂ်ာဟစ္မ်ား ျဖစ္ႀကသည္။ သို႔ျဖစ္၍ မုအ္မင္န္တုိင္းသည္ ေဂ်ဟာဒ္၏ အျမင့္ဆံုးေသာ အဆင့္ျဖစ္ေသာ စစ္မက္တုိက္ခုိက္ျခင္းအတြက္ အသင့္ျပင္ထားရန္ တာ၀န္ရွိသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္သည္ ေဂ်ဟာဒ္ကို မဆင္ႏႊဲသူတို႔အား အေခ်ာင္သမား ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ယင္းအေခ်ာင္ သမားမ်ားႏွင့္ မူဂ်ာဟစ္တို႔၏ ကြာဟခ်က္ကို က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က ေအာက္ပါအတုိင္း ရွင္းျပထားသည္။
“ကိုယ္လက္သန္စြမ္းပါလွ်က္ အေခ်ာင္ခုိေနေသာ အေခ်ာင္သမားမ်ားသည္ အလႅာ့ဟ္ အရွင္ျမတ္၏ လမ္းမေပၚ၀ယ္ မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္လႈပ္ရွားေနေသာ မုဂ်ာဟစ္တုိ႔ႏွင့္ မည္သုိ႔မွ် ထပ္တူထပ္မွ် မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မူဂ်ာဟစ္တုိ႔အား ျမင့္ေသာ အဆင့္တြင္ထား၍ အရွင္ျမတ္ထံမွ ဆုလာဘ္ေတာ္လည္း ရရွိေပမည္” (၄း၉၅)
ရည္မွန္းခ်က္ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ လႈပ္ရွားမႈကာလတြင္ စြန္႔လႊတ္မႈအလံုးစံုကို ျပဳလုပ္ရ သည္လည္း ရွိသည္။ ယင္းသုိ႔စြန္႔လႊတ္ရာတြင္ ဥစၥာစည္းစိမ္သာမက သားမယားပင္ စြန္႔ခြာရ သည္လည္းရွိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ မိမိေမြးဖြားခဲ့ေသာ မိခင္ေျမကို စြန္႔ခြာ၍ ရည္မွန္းခ်က္ ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အေ၀းသို႔လႈပ္ရွားသြားလာျခင္းကို ဟိဂ်ရသ္ျပဳသည္ဟု ေခၚသည္။ ယင္းသို႔ ဟိဂ်ရသ္ျပဳေသာသူကို မုဟာဂ်ီရီးန္ဟူ၍လည္းေခၚသည္။ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္မ်ားကို မုဟာဂ်ီရီန္ဟူ၍ေခၚဆုိႀကေသာ္လည္း ေဂ်ဟာဒ္သည္ စစ္မက္တုိက္ခုိက္ျခင္း သက္သက္ကို မေခၚဆိုသကဲ့သုိ႕ ဟိဂ်ရသ္ျပဳျခင္းသည္လည္း ႏိုင္ငံစြန္႔လႊတ္၍ သက္သက္ထြက္ေျပးျခင္းကို မေခၚဆုိပါ။ သုိ႔ျဖစ္၍ စစ္ေျပးတုိင္းသည္လည္း မုဟာဂ်ီရီးန္မဟုတ္သည္ကိုလည္း သတိျပဳ သင့္သည္။
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္သည္ ေဂ်ဟာဒ္၏ အေရးပါပံုကို ေအာက္ပါအတိုင္းေဖာ္ျပထားသည္။
“အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္၏လမ္းစဥ္အတြက္ ႀကိဳးစားပမ္းစားမႈထက္ အသင္တုိ႔သည္ ဥစၥာပစၥည္း တုိ႔ကို သာလြန္မက္ေမာျမတ္ႏိုးႀကလွ်င္ အသင္တို႔သည္ “ဖာစိက္” ေသြဖီေရးသမားသက္သက္ သာလွ်င္ ျဖစ္မည္” (၉း၂၄)
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္သည္ မုဟာဂ်ီရီးန္ႏွင့္ မုဂ်ာဟီဒီးန္တုိ႔မွာ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ခြဲျခားမရေအာင္ အမွီသဟဲျပဳေန ေႀကာင္းကို ေအာက္ပါအတုိင္းေဖာ္ျပထားသည္။
“မုဟာဂ်ီရီးန္မ်ားသည္ သူတို႔၏ ဥစၥာပစၥည္းတို႔ကို စြန္႔လႊတ္၍ ထြက္ခြာလာႀကသကဲ့သုိ႔ မုဂ်ာဟီဒီးန္တုိ႔သည္ သူတုိ႔၏ အသက္၊ အုိးအိမ္၊ ပစၥည္းကုိ အသံုးျပဳ၍ ႀကိဳးပမ္းႀကသည္။ ယင္းသူတုိ႔သာလွ်င္ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္၏ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္တြင္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ အဖိုးတန္ ေပသည္” (၉း၂၀)
“မွတ္သားႀကေလာ့၊ မိမိအိုးအိမ္မ်ားစြန္႕ခြာ၍ ဟိဂ်ရသ္ျပဳခဲ့ေသာ မုဟာဂ်ီရီးန္မ်ား၊ မိမိဥစၥာပစၥည္း၊ အသက္အားျဖင့္ ႀကိဳးပမ္းႀကေသာ မုဂ်ာဟီဒီးန္မ်ားသာမက ယင္းသူတို႔အား လက္ခံကူညီ ရိုင္းပင္းခဲ့ႀကေသာ သူတုိ႔သာလွ်င္ စစ္မွန္ေသာ မုအ္မင္န္ယံုႀကည္ သူမ်ားျဖစ္ႀကသည္” (၈း၇၄)
ယင္းအေရးေပၚကာလတြင္ မပါ၀င္ေသာသူတို႔အား ကုရ္အာန္က ေအာက္ပါအတုိင္း ဆုိသည္။
“အႀကင္သူသည္ အစၥလာမ္ကိုလက္ခံသည္မွန္လည္း ဟိဂ်ရသ္ကာလတြင္ ဟိဂ်ရသ္မျပဳခဲ့လွ်င္ ယင္းသူတုိ႔အား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္တာ၀န္သည္ အသင္တုိ႔ အေပၚ တြင္မရွိေခ်” (၈း၇၂)
လူသည္ မိမိ၏ အသက္ကို အလြန္တန္ဖိုးထားေလ့ရွိသည္။ ဘ၀ရပ္တည္မႈအတြက္ အသက္႐ွဴျခင္း၊ အိပ္ျခင္း၊ စားေသာက္ျခင္း၊ ေမထုန္မႈျပဳျခင္းသက္သက္ကိုသာလွ်င္ ျပဳလွ်င္ ယင္းဘ၀သည္ တိရစာၦန္ဘ၀ သက္သက္ ဟုေခၚဆုိရေပမည္။ လူ၏ထူးျခားေသာအခ်က္မွာ တိရစာၦန္ ထက္ သာလြန္ေသာ လူ႕ဘ၀တာ၀န္ကုိ ထမ္းေဆာင္ ရျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ယင္းလူ႕ ဘ၀တာ၀န္ကုိ ထမ္းေဆာင္ရာတြင္ စြန္႔လႊတ္ျခင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို စြန္႔လႊတ္ ႏိုင္စြမ္း႐ွိျခင္းသည္ တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ယင္းစြန္႕လႊတ္ျခင္းတြင္ ဟိဂ်ရသ္ျပဳျခင္းႏွင့္ ဂ်ီဟာဒ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ျခင္းသည္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးေသာ စြန္႕လႊတ္ျခင္းျဖစ္ေႀကာင္း၊ သိထုိက္ေပသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က မုအ္မင္တုိ႔အား ေသျခင္းကို မေႀကာက္ရန္ သြန္သင္သည္။ ထုိမွ်မက မုအ္မင္န္အမွန္ တကယ္ျဖစ္လိုလွ်င္ ေသျခင္းကို စိန္ေခၚတမ္းတရန္ ဆုိသည္။
ယင္းသို႔ေသျခင္းကို စိန္ေခၚတမ္းတျခင္းသည္ မုအ္မင္န္ကို ဆန္းစစ္ရာတြင္ မွတ္ေက်ာက္ျဖစ္ သည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က ကာဖိရ္တို႔၏ ဘ၀ကို ေအာက္ပါအတိုင္းေဖာ္ျပထားသည္။
“ကာဖိရ္တို႔၏အျဖစ္ကား၊ တိရစာၦန္မ်ားက်င့္ႀကံသကဲ့သို႔ စားျခင္း၊ ေသာက္ျခင္းျဖင့္ ေလာကစည္းစိမ္ကို ျမဴးတူးခံစားျခင္းသက္သက္ျဖစ္သည္” (၄၇း၁၂)
ဤေနရာတြင္ မုအ္မင္န္၏ခံယူခ်က္ကို ကုရ္အာန္က -
“မုအ္မင္န္တို႔သည္ ဤေလာက ဘ၀သာမက၊ ေသျခင္း၏ေနာက္ကို လည္း စဥ္းစားႀကသည္၊ သူတုိ႔သည္ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္၏ လမ္းညႊန္ခ်က္ေပၚတြင္ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ႀကသည္၊ သူတုိ႔သည္လွ်င္ ေအာင္ျမင္သူျဖစ္သည္” ဟု ဆုိထားျခင္းျဖစ္သည္။
စစ္မွန္ေသာ ယံုႀကည္သူ မြစ္လင္မ္သည္ ေသျခင္းကို မေႀကာက္သည့္အျပင္ ေသျခင္းသေဘာ ကို စိန္ေခၚေလ့ ရွိသည္။ ဤသို႔ေသျခင္းကိုမေႀကာက္ဘဲ အစၥလာမ္အတြက္ အသက္ကုိစြန္႕ ႏိုင္သူ၏ အရည္အခ်င္းကို ကုရ္အာန္က ရွဟာဒတ္ ဟုဆိုထားသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ရွဟာဒတ္ ခံယူေသဆံုးရသူကုိ ႐ွဟိဒ္ဟုေခၚသည္။ ဤ႐ွဟိဒ္ အျဖစ္ခံယူ ရ႐ွိျခင္းသည္ အစၥလာမ့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ အလြန္ျမင့္ျမတ္လွသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္တြင္ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္ ကဆုိသည္။ ဤသို႔ျမင့္ျမတ္ေသာအဆင့္သို႔ေရာက္ရွိရန္ ေဂ်ဟာဒ္ျပဳရမည္။ ေဂ်ဟာဒ္ျပဳရန္ ဟိဂ်ရသ္ျပဳရေပမည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ရွဟာဒဒ္၊ ေဂ်ဟာဒ္ႏွင့္ ဟိဂ်ရသ္တုိ႔သည္ ခြဲျခားမရ၊ ဒြန္တြဲေနသည့္က်င့္စဥ္ ျဖစ္ေႀကာင္း သိသာႏိုင္သည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ ေအာက္ပါ လမ္းညႊန္ခ်က္ကိုလည္း သိထိုက္ေပသည္။
“အသင္တုိ႔သည္ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုသုိ႔ အလြယ္တကူ၀င္ေရာက္ခြင့္ရရွိမည္ဟု ထင္မွတ္ႀက သေလာ။ အသင္တို႔အရွင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္တို႔သည္ ယင္းအဆင့္သို႔ေရာက္႐ွိရန္ ေဘးအႏၱရာယ္ မ်ိဳးစံုႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡ အလံုးစံုကို ႀကံ႕ႀကံ႕ခံရပ္တည္တြန္းလွန္သည္သာမက တင္းက်ပ္ဒုကၡေပးမႈကို အဖက္ဖက္မွ ၀န္းရံခံခဲ့ရသည္။ ယင္းဒဏ္ေႀကာင့္ ႏွလံုးပင္တုန္ခဲ့ရသည္။ ထုိအခါတမန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ႀကိဳးပမ္းမႈ၏ ရလဒ္ကို ဘယ္ေသာအခါတြင္ ရႏိုင္မည္နည္းဟု ဆုေတာင္းေပးခဲ့ရသည္။ ဤ၍ ဤမွ်ေသာ ခက္ခဲမႈကုိ တြန္းလွန္ၿပီးမွသာ ခ်မ္းရိပ္ၿငိမ္သို႔ သူတုိ႔ေရာက္ခဲ့ရသည္” (၂း၂၁၄)
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က မုဂ်ာဟစ္၏အရည္အခ်င္းကို ေအာက္ပါအတုိင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
“အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္၏ လမ္းမေပၚတြင္ လႈပ္ရွားခဲ့၍ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းႏွင့္ႀကံဳခဲ့ရ၍ ေဘးဒုကၡဒဏ္ ေႀကာင့္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ခဲ့ရျခင္း၊ ရန္သူတုိ႔၏ ေဒါသအဟုန္ေႀကာင့္ နာက်င္ခံခဲ့ ရျခင္းသည္ အလဟာသ မျဖစ္ေစရပါ။ ယင္းေကာင္းျမတ္ေသာလႈပ္ရွားမႈကို အလႅာ့ဟ္ အရွင္ျမတ္ ကမွတ္တမ္းတင္ထားေပသည္” (၉း၁၂၁-၁၂၂)
“မိမိတို႔၏ ဥစၥာ၊ ပစၥည္း၊ အုိးအိမ္တို႕ကို စြန္႕လႊတ္၍ အရွင္ျမတ္၏လမ္းစဥ္အတြက္ ဟိဂ်ရသ္ျပဳခဲ့သူတုိ႔၏ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္သုိ႔ ေရာက္ရွိလာေသာအခါ အာမခံခ်က္ရွိေသာ ဘ၀၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ရရွိေပမည္။ အကယ္၍ ယင္းသူတို႔သည္လႈပ္ရားမႈျပဳရင္း လမ္းခုလပ္တြင္ က်ဆံုးခဲ့လွ်င္လည္း အလႅာ့ဟ္အရွင္ထံမွ သူတုိ႔အတြက္ ခံစားရန္ ဆုလာဒ္ေတာ္မ်ား ရွိေပသည္”(၄း၁၀၁)
“အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္၏လမ္းစဥ္၌ ႀကိဳးပမ္းရာတြင္ တစ္ခါတစ္ရံစစ္ပြဲႏွင့္ႀကဳံ၍ အသက္အႏၱရာယ္ ျဖစ္လာတတ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းႏွင့္ အသက္အုိးအိမ္၊ စည္းစိမ္ကို စြန္႕လႊတ္ရသည္လည္း ရွိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ား ဆံုးရံႈးရ သည္လည္း ရွိသည္။ ဤသို႔ေသာအႏၱရာယ္ က်ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံရပ္တည္၍ အႏၱရာယ္ကို ရင္ဆုိင္အႏိုင္ယူသူသာ လွ်င္ ေအာင္ျမင္သူျဖစ္မည္။ အႏၱရာယ္က်ေရာက္ခ်ိန္တြင္ လမ္းလႊဲ၊ လမ္းမွားဘက္သို႔ ထြက္ေပါက္မရွာဘဲ အရွင္ျမတ္ထံေတာ္မွ လာေရာက္ခဲ့ၿပီး အရွင္ျမတ္ ဘက္သို႔သာ ျပန္ရမည္ဟု ခံယူရင္ဆုိင္သူသာလွ်င္ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္၏ ေကာင္းခ်ီး မဂၤလာကို လက္ခံရရွိမည့္သူျဖစ္သည္။ (၂း၁၅၅)
ဤေနရာတြင္ ကုရ္အာန္က အေယာင္ေဆာင္မြစ္လင္မ္(၀ါ) မုနာဖိက္၏ လကၡဏာကို ေအာက္ပါအတုိင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
“မုအ္မင္န္စစ္မွန္ေသာ ယံုႀကည္သူတုိ႔သည္ ေဂ်ဟာဒ္တာ၀န္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အစဥ္အၿမဲေမွ်ာ္လင့္စြာ ျဖင့္ အသင့္ျပင္နားစြင့္လ်က္ရွိေနႀကေသာ္လည္း အေယာင္ေဆာင္ မြစ္လင္မ္ (၀ါ) မုနာဖိက္တို႔ကမူ စစ္မက္ေရးရာ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္ထံေတာ္မွ အမိန႔္က်ေရာက္လာလွ်င္ သူတို႔သည္ တမန္ေတာ္ျမတ္အား မူးလဲက်ေတာ့မည္ကဲ့သို႔ ေႀကာက္လန္႔စြာ ေငးေမာလ်က္ ရွိေနတတ္သည္” (၄၇း၂၁)
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က စစ္မက္တုိက္ခိုက္ျခင္းကုိ ခြင့္ျပဳျခင္းအေႀကာင္းကုိလည္း ေအာက္ပါ အတုိင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
“မတရားသျခင့္ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံရသူတုိ႔အဖုိ႔ ျပန္လည္ခုခံတိုက္ခိုက္ခြင့္ကို အလႅာ့ဟ္ အရွင္ျမတ္က ခြင့္ျပဳထားသည္။ ယင္းသူတုိ႔သည္ မုခ်ေအာင္ျမင္မႈကုိ ရရွိမည္။ ယင္းသူတု႔ိအား မတရားဖိႏွိပ္၍ အိမ္၊ ယာေျမမွ ႏွင္ထုတ္ခံရျခင္းမွာ သူတုိ႔သည္ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္အား လက္ခံခဲ့၍ ျဖစ္သည္” (၄၇း၂၀)
“အသင္တု႔ိသည္အစၥလာမ္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့သည့္အတြက္ ဖိႏွိပ္ဒုကၡေပး ခံေနရေသာ္ အင္အားခ်ည့္နဲ႔သူတုိ႔ျဖစ္သည့္ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ၊ ရင္ေသြးငယ္မ်ား အတြက္ အဘယ္ေႀကာင့္ စစ္မတုိက္ဘဲ ႀကည့္ေနႀကသနည္း၊ ယင္းဖိႏွိပ္ခံဘ၀ ေရာက္ သူတို႕သည္ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္ထံ ယင္းလူယုတ္မာတုိ႔လက္မွ လြတ္ေျမာက္ေရးရ ေစေႀကာင္း အသနားခံေနႀကသည္” (၄း၇၅)
ေဂ်ဟာဒ္ကို လက္ေတြ႕ အဓိပၸာယ္ေဖာ္ရာတြင္ မြစ္လင္မ္လူထုအဖြဲ႕အစည္း၀င္တို႔ ပထမဦးဆံုး ရင္ဆုိင္ခဲ့ရေသာ ဗဒရ္စစ္ပြဲသည္ အေကာင္းဆံုးသက္ေသ သာဓကျဖစ္သည္။ မြစ္လင္မ္တို႔ သည္ ၁၃ႏွစ္တိတိ မကၠာ့ဟ္ၿမိဳ႕တြင္ ကာဖိရ္တု႔ိ၏ ဖိႏွိပ္ဒုကၡေပးမႈကို နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ အလူးအလ ခံေနရသည္။ မဒီနာၿမိဳ႕သို႔ ဟိဂ်ရသ္ျပဳခဲ့ရာတြင္လည္း သားတစ္ကြဲ၊ မယားတစ္ကြဲ၊ ဥစၥာပစၥည္း ႏွင့္ အိမ္ရာမဲ့ခဲ့ရေသာ အထီးက်န္ဘ၀ျဖင့္ လာေရာက္ခဲ့ရသည္။ မြစ္လင္မ္တို႔အား အကာ အကြယ္ေပးေသာ မဒီနာၿမိဳ႕သား အန္ဆြာရီတို႔သည္လည္း သူေဌးသူႀကြယ္မဟုတ္၊ လယ္သမား လူတန္းစားမ်ား သာျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ မုဟာဂ်ီရိန္းတုိ႔အား စား၀တ္ေန ေရးအဆင္ေျပမႈေလာက္သာ ကူညီေပးႏိုင္ေသာ အဆင့္ရွိ သူျဖစ္သည္။ ဤသို႔ လွ်ပ္တျပက္ ထုိးစစ္ကို ခံရေတာ့မည့္အေျခအေနေႀကာင့္ မြစ္လင္မ္တို႔သည္ တုန္လႈပ္ ခဲ့ရသည္။ မြစ္လင္မ္ တို႔သည္ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ကုရ္အာန္၏ ေအာက္ပါ လမ္းညႊန္ခ်က္သည္ ေရာက္ရွိ လာခဲ့သည္။
“အသက္ရွင္ေနထိုင္ခြင့္ အခြင့္အလမ္းရွိသူသည္လည္း တိက်ေသာ အသက္ရွင္ခြင့္ ရရွိေရး အတြက္ သက္ေသျပ၍ ေနထိုင္ေလာ့၊ အသက္ရွင္ခြင့္မရွိေသာသူတုိ႔သည္လည္း ထင္ရွား ေသာ သက္ေသသာဓကျဖင့္ ေသျခင္း၏ ရင္ခြင္သုိ႔ ၀င္ေရာက္ေလာ့” (၈း၄၂)
ကုရ္အာန္သည္ မြစ္လင္မ္လူ႕အဖြ႕ဲအစည္းတို႔အား စိုးရိမ္ေႀကာက္လန္႔ တုန္လႈပ္စြာ အသက္ရွင္ေန ထိုင္ခြင့္ကုိ အခ်ည္းအႏွီးဘ၀အျဖစ္ ေဖာ္ျပသည္။ လူ႔ေလာကတြင္ အညဥ္းပန္းလည္းမခံႏွင့္၊ ညဥ္းပန္းမႈ လည္းမျပဳႏွင့္ ဟုတားျမစ္သည္။ လြတ္လပ္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္တြင္အသက္ရွင္ေနထိုင္ခြင့္အတြက္ ထင္ရွားေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖင့္ အသက္ရွင္ခြင့္ကို ရွာႀကံရမည္ကို ျပဆုိသည္။ ဤအတြက္ အခြင့္အလမ္းကိုလည္း လမ္းညႊန္သည္။
“အသင္တို႔သည္မိမိတို႔ ၏ ကာကြယ္ေရး အတြက္ ျပင္ဆင္မႈအဆင့္ဆင့္ကို ျပဳထားႀကေလာ့။ မိမိတို႔ နယ္ေျမကို အင္အားသံုး၍ ေစာင့္ေရွာက္ႀကေလာ့၊ သုိ႔မွသာ အသင္တို႔၏ ရန္သူႏွင့္ အလႅာ့ဟ္၏ ရန္သူတို႔သည္ ေႀကာက္႐ြံ႕ ႀကမည္။ သုိ႔ျဖင့္ အသင္တုိ႔အား တုိ္ကခိုက္ျခင္းမျပဳမည္မဟုတ္” (၈း၆၀)
ဤေနရာတြင္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္၏ စူရာဟ္“အလ္ဗလဒ္” သည္ ေဂ်ဟာဒ္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိပ္သည္းစြာ ျဖင့္ ေအာက္ပါအတုိင္းေဖာ္ျပထားသည္။
“အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္သည္ လူသားတုိ႔အား ႏွစ္ခုေသာလမ္းကိုျပထားသည္။ တစ္ခုကား တစ္ကုိယ္ ေကာင္းသမားႏွင္ ့ေလာကီဇိမ္ခံသူတို႔၏ အေခ်ာင္ခိုေသာလမ္း . . . .
က်န္တစ္ခုကား မတ္ေစာက္ေသာ ေတာင္ခါးပန္းသို႔ တတ္လွမ္းရေသာလမ္း၊ ယင္းလမ္းေႀကာင္းသည္ ခက္ခဲပင္ပန္းရသည္မွန္ေသာ္လည္း ေျခလွမ္းလွမ္း လွမ္းတုိင္းျမင့္မားေသာ အဆင့္သို႔ ေရာက္သည့္ နည္းတူပင္ ယင္းလမ္းကား . . .
၁) . အခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံေနရေသာသူတို႔အားလြတ္လပ္ခြင့္အတြက္ႀကိဳးပမ္းျခင္း။
၂) . ငတ္ျပတ္ဒုကၡေရာက္ေနေသာ သူတို႔အား အစာဖူလံုမႈအတြက္လည္း ႀကိဳးပမ္းျခင္း။
၃) . လူ႔အဖြဲကအစည္းအခ်င္းခ်င္း ဒုကၡေရာက္ေနရေသာ ခိုကုိးရာမဲ့တို႔အေရးကိုေျဖရွင္းေပးျခင္း။
၄) . အလုပ္ကိုႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ေနပါလ်က္ ျပည့္၀ေသာ လူ႔အခြင့္အေရးကုိမရႀကသူတို႔အား ကယ္တင္ျခင္း”
(၉း၁-၁၆)
ေဖာ္ျပပါအခ်က္တို႕ကိုေအာက္ပါအတုိင္းျပျပန္သည္။
“အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္သည္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္အားဖိႏွိပ္ဒုကၡေပးေနေသာ လူယုတ္မာ တို႔အား တားဆီးတြန္းလွန္ျခင္းမျပဳဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့လွ်င္ ဤကမာၻေလာကႀကီးသည္ ဒုစရုိက္သမားတို႔၏ လုပ္ရပ္ေႀကာင့္ ေမွာင္မုိက္သြားလိမ့္မည္”(၂း၂၅၁)
“အသင္တုိ႔သည္ ယင္းလူယုတ္မာတုိ႕အား တိုက္ခိုက္ႀကေလာ့။ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အသင္တုိ႔အားျဖင့္ ယင္းလူတို႔အား
ဒဏ္ခတ္ေတာ္မူသည္။”(၉း၁၄)
ကုရ္အာန္ကလမ္းညႊန္ေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ စစ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား -
- အသင္တို႔အား စစ္မက္တုိက္ခိုက္သူတို႔အား ျပန္လည္တုိက္ခိုက္ရင္ဆုိင္ေခ်မႈန္းေလာ့၊ သုိ႔ရာတြင္ စစ္ကုိ က်ဴးလြန္ေသာအေျခအေန မေရာက္ပါေစႏွင့္၊ အကန္႔ အ သတ္ျဖင့္ျပဳႀက ေလာ့။ (၂း၁၉၀)
- စစ္ျဖစ္ေသာ ေဒသတြင္ စစ္ႏွင့္မပတ္သက္ေသာ လယ္ယာပစၥည္းမ်ား၊ လူေနေဒ သမ်ားကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္း မျပဳပါႏွင့္၊ ယင္းသည္ အခ်ည္းအႏွီး ေသာပ်က္စီးမႈ ကိုျဖစ္ ေစသည္။ ယင္းအျပဳအမူကို အလႅာ့ဟ္အရွင္ မႀကိဳက္မႏွစ္သက္ေခ်။ (၂း၂၀၅)
- သိမ္းပိုက္မိေသာ နယ္ေျမကိုဖ်က္ဆီးျခင္းလည္းမျပဳေလႏွင့္ ထိုေဒသရွိအျပစ္မဲ့ ေသာျပည္ သူတို႔အား အရွက္တကြဲ ႏွိပ္စက္ျခင္းလည္းမျပဳပါႏွင့္ (၂၇း၃၄)
- စစ္တိုက္ခုိက္ေသာကာလအတြင္း စစ္မဲ့ရက္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေနရာအခ်ိဳ႕ကို စစ္မဲ့ဇုန္အျဖစ္ သတ္မွတ္ပါ။ ဤသို႔ျဖစ္ စစ္မဲ့ကာလတြင္ စစ္ႏွင့္ပတ္သက္၍သံုးသပ္မႈျပဳႏိုင္မည္။ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးအတြက္ ျပင္ဆင္မႈလည္း ျပဳႏိုင္မည္။ ထုိ႔အတူ စစ္မဲ့ဇုန္ေဒသတြင္ အျပစ္ ကင္းစင္ေသာ ျပည္သူတို႔အား ခိုလႈံခြင့္ ျပဳႏိုင္သည္။ (၂း၂၁၇)
- ရန္သူတို႔က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လက္ဆင့္ကမ္းလာလွ်င္ အသင္တို႔သည္ လက္ဆင့္ ကမ္းပါ၊ သုိ႔ရာတြင္ သတိ၀ိရိယရွိစြာျဖင့္ ရန္သူကုိ အကဲခတ္ပါ။ (၈း၆၁)
- လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးအား မုန္းတီးမႈသည္ ယင္းသူတို႔အား မတရားသျဖင့္ ဖိႏွိပ္ရန္ေသြး ေဆာင္မႈ မျဖစ္ပါေစႏွင့္၊ တရားနည္းလမ္းမွန္ျဖင့္ ျပဳႀကေလာ့။ အေႀကာင္းမူ အသင္ တုိ႔သည္ ေျဖာင့္မတ္သူမ်ားျဖစ္၍ ေျဖာင့္မတ္သူတုိ႔၏ နည္းလမ္းသည္ ဤသို႔ျဖစ္သည္။ (၅း၈)
- စစ္သံု႕ပန္းတို႔အား ေလ်ာ္ေႀကးယူ၍လည္းေကာင္း၊ မယူဘဲလည္းေကာင္း လႊတ္ေလာ့၊ ရန္သူဘက္သား တုိ႔ခိုလံႈခြင့္ေတာင္းခံလွ်င္ လက္ခံေလာ့၊ ယင္းသူတုိ႔အား ကုရ္အာန္၏ လမ္းညႊန္ခ်က္ကို ရွင္းျပေလာ့၊ သူတို႔သည္ ေနရပ္ဌာနသုိ႔ ျပန္လိုလွ်င္လည္း ျပန္ ခြင့္ျပဳေလာ့။ (၄၇း၄)
- ရန္သူတုိ႔ႏွင့္တကြ အျခားသူတို႔ႏွင့္ ခ်ဳပ္ဆုိထားေသာ စာခ်ဳပ္ကို ေလးစားမႈျပဳရန္ ကုရ္အာန္ (၅း၁) တြင္ အတိအလင္းေဖာ္ျပထားသည္။ ရန္သူတုိ႔သည္ ခ်ဳပ္ဆုိထား ေသာ စာခ်ဳပ္ေနာက္ကြယ္တြင္ မေကာင္းေသာ အျပဳအမူကုိျပဳလုပ္လာလွ်င္ ယင္း မေကာင္းမႈကို မေကာင္းမႈႏွင့္ မတုန္႔ျပန္ႏွင့္၊ သူတို႔ ခ်ဳပ္ဆိုေသာ စာခ်ဳပ္ကို ျပန္လည္ ရုတ္သိမ္းလိုက္ျခင္းသည္ အေကာာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ (၈း၅၈)
- စစ္မက္လုိလားေသာ အုပ္စု၏ အင္အားကို လံုး၀ခ်ိနဲ႔သြားေအာင္ျပဳရျခင္းမွာ ယင္းသူ တို႔ ေနာက္ထပ္ မတရားသျဖင့္ မျပဳက်င့္ရန္ျဖစ္သည္။ (၄၇း၄)
11. အသင္တုိ႔သည္ ရန္သူအားေက်ာေပး၍ ထြက္ေျပးျခင္းမျပဳႏွင့္၊ ယင္းသူတုိ႔အေပၚ အလႅာ့ဟ္ အရွင္ျမတ္ ထံမွ ေဘးဒုကၡမ်ား က်ေရာက္မည္။ သုိ႔ျဖင့္ ဆံုး႐ႈံးမႈအတြင္း ေရာက္ ရွိမည္။ (၈း၁၅-၁၆)
မြစ္လင္မ္လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၀င္တို႔အား ကုရ္အာန္၏ သတိေပးခ်က္ -
“အို- ယံုႀကည္သူအေပါင္းတုိ႔ သင္တုိ႔သည္ တစ္ဦးခ်င္းအေနျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အဖြဲ႕အစည္း အရလည္းေကာင္း၊ ျပႆနာတစ္စံုတစ္ရာေပၚေပါက္လာလွ်င္ က်ေရာက္လာေသာ ေဘးရန္ကုိ တြန္းလွန္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေလာ့၊ ယံုႀကည္ျခင္းအရာတြင္ခုိင္ၿမဲႀကေလာ့၊ အ႐ွင္ျမတ္၏တာ၀န္ကို တေသြမတိမ္းထမ္းေဆာင္ေလာ့။ သို႔မွသာ ေအာင္ပြဲကို ဆြတ္ခူးႏိုင္မည္။ (၁း၁၉၉)
႐ွဟီဒီ၏အဆင့္
“အမွန္ေသာ္ကား အႀကင္သူသည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အမိန္႕ေတာ္မ်ား ကိုလည္းေကာင္း၊ ရစူလ္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္(ဆါ)၏ အမိန္႔ေတာ္မ်ားကို လည္းေကာင္း လိုက္နာအံ့၊ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ သူတို႔သည္ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္ေက်းဇူးေတာ္ျပဳေသာ နဗီတမန္ေတာ္မ်ား ဆြစ္ဒီက္တိက်မွန္ကန္စြာ ေျပာဆုိေဆာင္႐ြက္ သူမ်ား၊ “ရွဟိဒ္” အလႅာ့ဟ္အ႐ွင္ျမတ္၏ လမ္းေတာ္၌ အသက္ဇီ၀ိန္ကို စြန္႔လွဴသူမ်ား၊ “ဆြာလိဟ္” သူေတာ္စဥ္ သူေတာ္ေကာင္း မ်ားႏွင့္ အတူတကြ ႐ွိႀကလတၱံ၊ စင္စစ္ဆုိေသာ္ ယင္းသူတို႔သည္ အဘယ္မွ်ေလာက္ မြန္ျမန္လွစြာေသာ မိတ္သဟာယ အေဖာ္အဖက္မ်ား ျဖစ္ႀကေပသနည္း” (၄း၆၉)
အဆုိပါပုဂၢိဳလ္မ်ားအနက္မွ ရွဟီဒီ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္လမ္းေတာ္၌ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္သူမ်ား အသက္ဇီ၀ိန္ကို စြန္႔လွဴသူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အလြန္ထူးျခားသည့္ အဆင့္အတန္းမ်ား ႐ွိေႀကာင္း ကုိလည္း ကုရ္အာန္ က်မ္းျမတ္၌ ေဖာ္ျပထား၏။
“ထုိ႔ျပင္တ၀ (အုိ-မြစ္လင္မ္အေပါင္းတို႔) အသင္တုိ႔သည္ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္၏ လမ္းေတာ္၌ အသတ္ျဖတ္ခံရသူတို႔ကို လူေသမ်ားဟု မေျပာဆုိႀကကုန္လင့္။ (ယင္းသူတုိ႔သည္ လူေသမ်ား) အလ်ဥ္းမဟုတ္၊ စင္စစ္မွာမူထုိသူတို႔သည္ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္၏ ထံေတာ္၌ အသက္႐ွင္ လွ်က္ ပင္႐ွိႀကေလ၏။ သို႔ရာတြင္ အသင္တို႔သည္ (ထုိအေႀကာင္းကို) ေတြးဆ ဆင္ျခင္ မသိမျမင္ႏိုင္ႀကေခ်။” (၂း၁၅၄)
သာသနာ့အာဇာနည္တို႔သည္ ေခတ္အဆက္ဆက္၌ ေပၚထြန္းမည္ျဖစ္ၿပီး အဆုိပါသာသနာ့ အာဇာနည္ေလာင္း အလ်ာတို႔သည္ ျမင့္ျမတ္သည့္ အဆင့္အတန္းကို ရရွိမည့္ အေႀကာင္း ကိုလညး္ က်မ္းေတာ္ျမတ္ဤ ဆုိထား၏။
“၄င္းအျပင္ (အုိနဗီတမန္ေတာ္) အသင္သည္ အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္၏ တရားလမ္း ေတာ္၌ (စစ္တုိက္စဥ္) အသတ္ခံရေသာ သူတို႔ကို သူေသမ်ားဟူ၍ အလ်ဥ္းမထင္မွတ္ေလႏွင့္။ (ထိုသူတို႔ကား သူေသမ်ား) အလ်ဥ္းမဟုတ္၊ စစ္စစ္မွာကား ထိုသူမ်ားသည္ ၄င္းတို႔၏ အရွင္ျမတ္ ထံေတာ္၀ယ္ အသက္႐ွင္ေနေသာ သူမ်ားပင္ ျဖစ္ႀကသည့္အျပင္ (အလႅာ့ဟ္ အရွင္ျမတ္၏) ေကၽြးေမြးျခင္းကိုလည္း ခံႀကရကုန္ ၏။” (၃း၁၆၉)
“ထုိသူတို႔သည္ ၄င္းတို႔အား အလႅာ့ဟ္အရွင္ျမတ္က မိမိစည္းစိမ္ခ်မ္းသာ အက်ိဳးေက်းဇူး ေတာ္ကို ခ်ီးျမွင့္ေပးသနားေတာ္မူေသာေႀကာင့္ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ရႊင္လမ္းလ်က္႐ွိႀက သည္သာမက မိမိတို႔ေနာက္၌ (က်န္ခဲ့ေသာ) မိမိတို႕ႏွင့္ လာေရာက္ေတြ႕ဆံု ပူးေပါင္းျခင္းမရွိ ေသးေသာ သူတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ေပ်ာ္႐ႊင္ႀကကုန္သည္။ အေႀကာင္း တစ္မူကား ထို(က်န္ရစ္ေသာ) သူတို႔အဖို႔မွာလည္း (မိမိတို႔ထံ ေရာက္ရွိလာႀကေသာအခါ) မည္သုိ႔မွ် စိုးရိမ္ေႀကာင့္ႀကျခင္းလည္း မ႐ွိေႀကာင့္ပင္တည္း။” (၃း၁၇၀)
ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ အလင္းျပက်မ္း၌ ရွဟိဒ္ ဟူသည္မွာ အျမဲတေစ အသက္ႏွင့္ပင္ အရွင့္ထံေတာ္ပါး၌ ႐ွင္ေနႀကကုန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အားေခၚဆုိျခင္းျဖစ္ေႀကာင္း ဖြင့္ဆုိထား၏။ ၄င္းအျပင္ “ရွဟီဒီမ်ား အသက္ ႐ွင္လွ်က္႐ွိႀကကုန္၏” ဟု မိန္႔ဆိုထားျခင္း၏ သေဘာမွာ “အခြင့္အေရးအားျဖင့္ ႐ွင္သူမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ႀကကုန္၏၊ အက်င့္သီလမ်ား၏ ကုသိုလ္ အက်ိဳး သည္လည္းျပတ္ဆဲသည္ မ႐ွိေပ” စသည္ျဖင့္ အက်ယ္တ၀င့္ ဖြင့္ဆုိထားေႀကာင္း ေတြ႕ရ၏။
အတိတ္ေခတ္႐ွိေျမာက္ျမားစြာ သုခမိန္တို႔၏ ယူဆခ်က္မွာ ထို႐ွင္ျခင္းသည္ ဥပစာမဟုတ္၊ မုခ်ျဖစ္သည္(၀ါ) ႐ုပ္ႏွင့္ နာမ္ေပါင္းစပ္လ်က္႐ွိေသာ ႐ွင္ျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ပညာ႐ွင္တို႔၏ ယူဆခ်က္မွာ ထို႐ွင္ျခင္းသည္ နာမ္သေဘာအားျဖင့္သာျဖစ္သည္။
စစ္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
အစၥလာမ္သည္ မ်က္ကန္းစစ္ ဆန္႔က်င္ေရး၀ါဒႏွင့္ မ်က္ကန္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၀ါဒ (Blind Pacifism) ကို မၿပညႊန္ပါ။ အႀကမ္းဖက္၀ါဒကို စြန္႔လႊတ္လာေရးအတြက္ စစ္ေရးအရ ေျဖ႐ွင္း ရန္ တာ၀န္႐ွိေႀကာင္းကို ျပဆုိထားပါသည္။
“စစ္မက္ၿပိဳင္ဆုိင္ တိုက္ခုိက္ျခင္းကို အသင္တို႔က ႐ြံ႐ွာစက္ဆုပ္ေလၿငားလည္း အသင္ တို႔အတြက္ ဖရာဇ္အျဖစ္ ျပဌာန္းထားသည္။ သုိ႔ေသာ္ အသင္တို႔ စက္ဆုပ္႐ြံမုန္းရာတြင္ အသင္ တို႔အတြက္ အေကာင္း ျဖစ္ရာ တန္၏။ အလားတူ အသင္တို႔ႏွစ္သက္ေနရာ တစ္စံုတစ္ရာက အသင္တို႔အဖို႕ အဆိုးျဖစ္တန္ရာလည္း ႐ွိ၏။ အလႅာ့ဟ္ကား သိေတာ္မူၿပီး အသင္တို႔သည္ကား သိနားလည္ႀကသည္မဟုတ္ေခ်” (၂း၂၁၆)
ဘာသာတရားတြင္ အဓမၼမႈကို အစၥလာမ္က မလိုလားေခ်။ ဤအတြက္ေႀကာင့္ပင္ မြစ္လင္မ္ တစ္ဦးသည္ ဤအလႅာဟ္အေပၚ လြတ္လပ္စြာ ယံုႀကည္ခ်က္ ကိုးကြယ္မႈဟူေသာ လူ႔အခြင့္ အေရးကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ထိန္းဖို႔ လုိသည္။ ဤကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္လာပါက အႏုနည္းႏွင့္ မရပါက အႀကမ္းနည္းျဖင့္ ရက္ဆုိင္ႀကရပါသည္။
ကုရ္အာန္က စစ္ကုိ ခြင့္ျပဳထား႐ံုမက တာ၀န္အျဖစ္ကို ၿပဌာန္းထားသည္ကုိ သတိခ်ပ္ရာ၏။ ဤေနရာ၌ “ဘာသာေရးအရ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လာလွ်င္၊ မတရားဖိစီးညဥ္းပမ္းမႈ႐ွိလာလွ်င္ စစ္ေရးအရ ရင္ ဆုိင္ႀက” ဟုဆိုထားၿပီး၊ ႏိုင္ငံေရးႀသဇာတည္ေဆာက္ရန္၊ စီးပြားေရးအရ ႀသဇာယူရန္၊ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ က်င့္သံုးရန္ႏွင့္ သဘာ၀ သယံဇာတအရင္းအျမစ္မ်ားကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ေမာင္ပုိင္စီးထားရန္တို႔ကို ခြင့္မျပဳထားေခ်။ ကုရ္အာန္ (၄း၇၅) တြင္ ၿမိဳ႕ရြာေဒသတစ္ခုတါင္ အားမသန္ေသာ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ကေလးသူငယ္တို႔အား မတရားႏွိပ္စက္ ညဥ္းပန္းခံေနရပါက သူတို႔အား အကာအကြယ္ေပးမည့္ မိတ္ေဆြကို ရ႐ွိေရးႏွင့္ ခုခံကာကြယ္ ေပးမည့္သူမ်ား ႐ွိလာေရးကို ဆုပန္လာသူမ်ားအတြက္ အလႅာ့ဟ္လမ္း၌ “စစ္မက္ ရင္ဆုိင္တုိက္ႀက” ဟု ဆုိထားေပသည္။ ဤအာယသ္ေတာ္အရ မြစ္လင္မ္တို႔တြင္ အဖိႏွိပ္ ညဥ္းပန္း ခံ အမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္ တုိက္ပြဲ ၀င္ႀကျခင္းကို “အလႅာ့ဟ္လမ္း၌ တိုက္ပြဲ၀င္ျခင္း” ဟု ကုရ္အာန္က ဆုိထားသည္။ ေလာကီေရးရာသက္သက္ အတြက္ စစ္ေရးဆင္ႏႊဲျခင္းကိုမူ အစၥလာမ္က လံုး၀ တားျမစ္ထားေခ်၏။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေစာင့္ထိန္းကာကြယ္ရာတြင္ အလႅာ့ဟ္႐ွင္အေပၚ လြတ္လပ္စြာ ယံုႀကည္ ကိုးကြယ္ခြင့္က ႐ွိရမည္ျဖစ္သည္။ ကမာၻေၿမပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေႀကာင္းအတြက္ စစ္မက္ျပဳႀက သူတို႔ကုိ ကုရ္အာန္ (၅း၃၃) အရ ေသဒဏ္ႏွင့္ ၿပည္ႏွင္ဒဏ္အထိ ႀကီးေလးေသာ ျပစ္ဒဏ္ ေပးႀက ဟုဆိုထားသည္။ ဤသို႔ေသာ စစ္မ်ိဳးကို တားဆီးႀကရမည္။ ၿငိမ္းခ်မ္ေရး ကို၀စီကံ အရသာမက၊ ရရာနည္းလမ္းစံုႏွင့္ ႀကိဳးပမ္းဖို႔ ကုရ္အာန္က ဆုိထားသည္။ အႀကမ္းဖက္ သူမ်ားႏွင့္ မတရားက်ဴးလြန္ႀကသူမ်ားအတြက္ တတ္စြမ္းသမွ် အင္အားကို လည္းေကာင္း၊ ၿမင္းမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ရန္သူတုိ႔ ေႀကာက္လန္႔သြားေအာင္ ျပင္ဆင္ထားႀကဟု (၈း၆၀)တြင္ ဆိုထားသည္။ ပိဋိညာဥ္ခ်ဳပ္ျခင္းျဖင့္ စစ္ေရးအရ မတုိက္ခိုက္ရေလေအာင္လည္း ကုရ္အာန္၏ ေနရာမ်ားစြာတြင္ ညႊန္ႀကားထားေသးသည္။
နိဂံုးခ်ဳပ္ ဆုိရပါေသာ္ ဘာသာတရားတြင္ အဓမၼမႈ ႐ွိလာခဲ့လွ်င္ -
© မတရား ညဥ္းပမ္း ဖိစီးႏွိပ္စက္မႈမွ ကာကြယ္ရန္၊
© ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ရပ္တည္ရန္။
© မသမာသည့္ အမႈမ်ားတြင္ လက္နက္စြဲကိုင္လာမႈကို ဟန္႔တားရန္။
© ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ တည္ေဆာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈအျဖစ္ ေဂ်ဟာဒ္ကို ဆင္ႏႊဲရာ၏။
© ကိုယ္ကစၿပီး တိုက္ခိုက္ျခင္းအား တားျမစ္ထားၿပီး၊ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ကာကြယ္ရန္ အေရးကိုမူ အစၥလာမ္က ခြင့္ျပဳထား႐ံုမက၊ ရႏိုင္သမွ် နည္းလမ္းစံုသံုးၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ရယူႏိုင္ရန္လည္း ဆုိထားပါသည္။
Posted by Hay San
